Die farbigen Dämmerungserscheinungen

طبیعت، دنیایی که ما را احاطه کرده است، از نظر رنگ بسیار غنی است. انسان هزاران سال است که سعی کرده دنیای رنگارنگ خود را به نمایش بگذارد. این اتفاق در نقاشی‌های سنگی ماقبل تاریخ، در دوران کلاسیک نقاشی، در پلاستیک رنگی، در رنگ‌های درخشان شیشه‌های رنگی کلیساهای رومی و گوتیک، در شعر، در آتش‌بازی، در تحقیقات رخ داده است. از رنگ‌های ظریف جوتو، ترنر، سگانتینی گرفته تا رنگ‌های سخت‌تر مدرنیسم، هزاران عکس و عکس توسط دست انسان خلق شده است که درخشش جو را نیز منعکس می‌کند. هنگام مقایسه بازنمایی های قدیمی برخی از مناظر، به عنوان مثال از قرون وسطی، با کشورهایی که امروزه می بینیم، گاهی کاملاً واضح است که دنیای متمدن ما تا حدودی رنگ خود را از دست داده است. او خاکستری شده است. دلیل این امر، انسان بیش از حد فراوان است که میل خود را به زندگی به شیوه خود یا تلاش برای زنده ماندن دارد. با این وجود: پروانه ها، گل ها و آخرین اما نه کم اهمیت ترین آسمان همیشه تنوع جدیدی از بازی های باشکوه رنگ ها را ارائه می دهند که می توان آنها را به صورت فیزیکی توضیح داد. طلوع خورشید و غروب آن پر رنگ است. هر عصر متفاوت است، هر صبح پر از شگفتی. تغییر رنگ با ظرافت های بسیارش باورنکردنی به نظر می رسد تا اینکه بالاخره رنگ های آسمان جای خود را به آسمان شب با ستاره هایش می دهند. تصور رنگی که مستقیماً توسط چشم انسان به ما منتقل می شود، این اندام معجزه آسای ادراک و مشاهده، بدیع و غیرقابل مقایسه است.

Die Natur, die Welt, die uns umgibt, ist unermeßlich reich an Farben. Der Mensch hat seine farbige Welt selbst seit Jahrtausenden darzustel­ len versucht. Das geschah in prähistorischen Felsmalereien, während der klassischen Malereiepochen, in farbiger Plastik, in den glühenden Farben der Glasfenster romanischer und gotischer Kathedralen, in der Dichtkunst, im Feuerwerk, in der Forschung. Von den zarten Farben eines Giotto, Turner, Segantini bis zu den härteren Farbtupfern der Modernen entstanden von Menschenhand tausendfach Bilder und Fotos, die auch das Leuchten der Atmosphäre wiedergeben. Dabei wird beim Vergleich älterer Darstellungen mancher Landschaf­ ten, beispielsweise aus dem Mittelalter, mit den Ländern, die wir heute sehen, zuweilen recht deutlich, daß unsere zivilisierte Welt etwas an Farben verloren hat. Sie ist grauer geworden. Der Grund hierflir ist der übermäßig zahlreich gewordene Mensch mit seinem Wunsch, auf seine Weise zu leben oder sich mühsam am Leben zu erhalten. Dennoch: Schmetterlinge, Blumen und nicht zuletzt der Himmel bieten immer wieder neuartige Variationen prächtiger Farbenspiele, physika­ lisch erklärbar. Überreich an Farben ist der Aufgang der Sonne und ihr Untergang. Jeder Abend ist anders, jeder Morgen voller Überraschun­ gen. Wir staunen über den Ablauf der Abenddämmerung. Unglaublich erscheint der Farbwechsel mit seinen vielniltigen Nuancen, bis endlich die Farben des Himmels dem Nachthimmel mit seinen Sternen wei­ chen. Unvergleichlich, ursprünglich ist der Farbeindruck, den das menschliche Auge, dieses Wunderorgan an Wahrnehmungs-und Beob­ achtungskunst uns unmittelbar vermittelt.