Die Ermittlung der Planzahlen für die Plankostenrechnung

در چارچوب تلاش‌های عقلانی‌سازی عمومی که در صنعت آلمان آغاز شده است، حسابداری از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است Z1,l. در اینجا، مدرن‌ترین شکل حسابداری، یعنی حسابداری بهای تمام شده، ابزار مناسبی است که موفقیت منطقی‌سازی را با مقایسه تلاش واقعی با یک تلاش هدف مشخص برنامه‌ریزی شده با استفاده از روش‌های فنی قابل مشاهده می‌کند. اگرچه ایده های اساسی حسابداری بهای تمام شده استاندارد تنها چند سال پس از جنگ جهانی اول در آلمان شناخته شد، اما قابل توجه است که تا به امروز تنها تعداد بسیار کمی از شرکت ها از روش صدور صورت حساب با هزینه های برنامه ریزی شده استفاده کرده اند. دلیل گسترش کم را می توان در این واقعیت جستجو کرد که اولین روش های هزینه برنامه ریزی شده، که در دهه 1920 راه اندازی شد، عمدتاً به دلیل عدم دانش و تجربه کافی منجر به شکست شد و بنابراین کل رویه به شدت بی اعتبار شد. عدم اطمینان کلی در مورد روشی که باید دنبال شود وجود داشت. روشهای هزینه یابی استاندارد که در ابتدا از ایالات متحده آمریکا وارد شده بود و با استانداردهای ثابت بر اساس طرح فروش محاسبه می شد، نمی توانست به عنوان الگویی برای وضعیت کاملاً متفاوت در آلمان باشد. با توجه به محدود بودن بازار آلمان و عدم امکان پیش بینی فروش آتی حتی تقریباً درست و دقیق، استفاده از این روش تنها در موارد استثنایی موفقیت آمیز بود. پیشرفت حسابداری بهای تمام شده استاندارد به حسابداری هزینه برنامه "انعطاف پذیر" بر اساس برنامه ریزی ظرفیت، به ویژه توسط میشل و نویمایر، هنوز به نتیجه رضایت بخشی منجر نشده است. اکنون می‌توان تأثیراتی را که یک موقعیت شغلی متفاوت بر سطح هزینه‌ها می‌گذارد حذف کرد، اما این روش فرض می‌کرد که ترکیب سفارش و فرآیند تولید همیشه یکسان باقی می‌ماند.

Im Rahmen der allgemeinen Rationalisierungsbestrebungen, die in der deut­ schen Industrie eingesetzt haben, kommt dem Rechnungswesen eine besondere Bedeutung Z1,l. Hierbei ist die modernste Form des Rechnungswesens, die Plan­ kostenrechnung, das geeignete Mittel für die Sichtbarmachung des Rationali­ sierungserfolges durch Vergleich des Ist-Aufwandes mit einem vorgegebenen, mit technischen Methoden geplanten Soll-Aufwand. Obgleich die Grundgedanken der Plankostenrechnung schon wenige Jahre nach dem ersten Weltkrieg in Deutschland bekannt geworden sind, ist es auffällig, daß sich bis heute nur sehr wenig Betriebe eines Abrechnungsverfahrens mit Plankosten bedienen. Der Grund fÜr die geringe Verbreitung dürfte darin zu suchen sein, daß die ersten Plankostenverfahren, die in den 20er Jahren aufgebaut wurden, meist mangels ausreichender Kenntnisse und Erfahrungen zu Fehlschlägen geführt und damit das ganze Verfahren stark diskreditiert haben. Es herrschte allgemeine Unsicherheit über das anzuwendende Verfahren. Die von den USA zunächst importierten Verfahren der Standardkostenrechnung, die mit festen Standards rechneten, die auf einem Absatzplan aufgebaut waren, konnten für die völlig anders gelagerten deutschen Verhältnisse kein Vorbild sein. Bei der Enge des deutschen Marktes mit der Unmöglichkeit, den zukünftigen Absatz auch nur annähernd richtig und exakt vorauszubestimmen, war die An­ wendung dieses Verfahrens nur in Ausnahmefällen erfolgreich. Auch die Weiterentwicklung der Standardkostenrechnung zur "flexiblen" Plan­ kostenrechnung auf der Grundlage einer Kapazitätsplanung, besonders durch Michel und Neumayer, führte noch zu keinem befriedigenden Ergebnis. Wohl war es nun möglich, die Einflüsse, die eine unterschiedliche Beschäftigungslage auf die Kostenhöhe hat, zu eliminieren, jedoch setzte dieses Verfahren voraus, daß Auftragszusammensetzung und Produktionsverfahren stets gleich blieben.