Die Einführung neuer Softwaresysteme: Erfolgsfaktoren und Hemmnisse

سیستم‌های نرم‌افزاری به دلیل طیف وسیعی از عملکردها، پیچیده‌تر و پیچیده‌تر می‌شوند و گرفتن آنها سخت‌تر و سخت‌تر می‌شود. در پروژه های معرفی سیستم های نرم افزاری جدید، هزینه ها و مدت زمان به طور متوسط ​​دو برابر برنامه ریزی شده است. با این حال، تنها بخشی از توابع مورد نیاز ارائه شده است. ویلما هیم علل نرخ بالای شکست را از دیدگاه تئوری سازمانی و تصمیم گیری تحلیل می کند. او بررسی می‌کند که سازمان‌های عملیاتی چگونه به یک پروژه نرم‌افزاری واکنش نشان می‌دهند که اثر واقعی یک اختلال سیستم در فرآیندهای کاری قبلی را دارد. نویسنده با انتقال رفتار سیستم‌های فیزیکی به سیستم‌های عملیاتی و با در نظر گرفتن جنبه‌های تئوری مجموعه‌های فازی نشان می‌دهد که تغییرات سازمانی مرتبط با یک پروژه نرم‌افزاری ناگزیر منجر به مشکلاتی می‌شود. علاوه بر این، موانعی برای انتقال دانش بین کاربران و توسعه دهندگان نرم افزار وجود دارد. این مطالعه نشان می‌دهد که چگونه می‌توان مشکلاتی را که به‌وجود می‌آیند، به موقع تشخیص داد، با در نظر گرفتن روابط علّی نشان‌داده‌شده، و چگونه می‌توان آنها را بهتر مدیریت کرد و چگونه می‌توان خطرات را به حداقل رساند.

Aufgrund ihres Funktionsumfanges werden Softwaresysteme immer komplexer und sind immer schwerer zu berrschen. Bei Projekten zur Einführung neuer Softwaresysteme liegen Kosten und Dauer durchschnittlich doppelt so hoch wie geplant; dennoch wird nur ein Teil der geforderten Funktionen geliefert. Wilma Heim analysiert die Ursachen der hohen Misserfolgsquote aus der Sicht der Organisations- und Entscheidungstheorie. Sie untersucht, wie betriebliche Organisationen auf ein Softwareprojekt reagieren, das de facto wie eine Systemstörung auf bisherige Arbeitsabläufe wirkt. Durch die Übertragung von Verhaltensweisen physikalischer Systeme auf betriebliche Systeme und durch die Berücksichtigung von Aspekten der Fuzzy-Mengen-Theorie zeigt die Autorin, dass die mit einem Softwareprojekt verbundenen Organisationsveränderungen zwangsläufig zu Problemen führen. Hinzu kommen Hemmnisse beim Wissenstransfer zwischen Anwendern und Softwareentwickler. Die Untersuchung zeigt, wie auftretende Probleme unter Berücksichtigung der aufgezeigten Wirkungszusammenhänge rechtzeitig erkannt und besser gehandhabt und wie Risiken minimiert werden können.