Die Dynamik der Zinsstruktur: Modelle zur Erfassung des Zinsrisikos und deren Schätzung

در سال‌های اخیر، تجارت مشتقات نرخ بهره، به‌ویژه معاملات آتی نرخ بهره و سوآپ‌های نرخ بهره، به سرعت رشد کرده است. برای بانک‌هایی که مسئولیت اصلی تجارت مشتقات نرخ بهره را بر عهده دارند، این ریسک قابل توجهی را به دنبال دارد. اخیراً این موضوع بارها به این ترس منجر شده است که مدیریت موقعیت‌های وابسته به بهره همگام با خطرات ناشی از خطرات نرخ بهره نیست. این مقاله به منبع ریسک نرخ بهره، یعنی پویایی منحنی بازده می پردازد. در حالی که تلاش برای توضیح منحنی بازده برای مدت طولانی انجام شده است، تحقیقات در مورد تغییرات در منحنی بازده به تازگی آغاز شده است. مدل سازی تغییرات در ساختار اصطلاحی یک کار پیچیده است زیرا اصطلاح ساختار نه تنها با یک عدد بلکه با یک بردار مشخص می شود. عناصر این بردار نیز با یکدیگر مرتبط هستند. به منظور مدل سازی پویایی ساختار نرخ بهره، یعنی توسعه تصادفی آن در طول زمان، یک مدل نظری مورد نیاز است که تغییرات این بردار را توصیف کند، اما برای توضیح مشاهدات تجربی تغییرات در ساختار نرخ بهره نیز مناسب است. این دغدغه کار حاضر است.

In den letzten Jahren ist der Handel in Zinsderivaten, vor allem Zinsterminkontrakten und Zinsswaps, rasch gewachsen. Für die Banken, die den Handel von Zinsderivaten in erster Linie tragen, folgt daraus ein erhebliches Risiko. Dieses hat in jüngster Zeit immer wieder zu Befürchtungen geführt, daß das Management von zinsabhängigen Positionen nicht Schritt gehalten hat mit den Gefahren, die aus den Zinsrisiken erwachsen. Die vorliegende Arbeit befaßt sich mit der Quelle des Zinsrisikos, nämlich der Dynamik der Zinsstrukturkurve. Auch wenn es bereits seit langem Ansätze zur Erklärung der Zinsstrukturkurve gibt, so hat die Forschung zu Änderungen der Zinsstruktur erst vor kurzem eingesetzt. Die Mode liierung von Änderungen der Zinsstruktur ist ein kompliziertes Unterfangen, weil die Zinsstruktur nicht nur durch eine Zahl, sondern durch einen Vektor gekennzeichnet ist. Die Elemente dieses Vektors stehen darüber hinaus untereinander in Beziehung. Um die Dynamik der Zinsstruktur, also ihre zufallsabhängige Entwicklung im Zeitablauf, zu modellieren, benötigt man ein theoretisches Modell, das die Veränderungen dieses Vektors beschreibt, zugleich aber auch geeignet ist, empirische Beobachtungen von Änderungen der Zinsstruktur zu erklären. Dies ist das Anliegen der vorliegenden Arbeit.