Die Bereitschaft zur Wissensteilung: Rahmenbedingungen für ein wissensorientiertes Management

دانش را نمی توان مدیریت کرد، به همین دلیل است که فرآیندهای اشتراک دانش در سازمان را نمی توان از بالا به پایین آغاز کرد، اما در بهترین حالت توسط یک محیط مناسب پشتیبانی می شود. عوامل تعیین کننده پیش نیازهای ساختاری ابزاری (\"می\")، توانایی های فردی (\"می توانم") و تمایل به اشتراک گذاری دانش (\"خواستن") هستند.

مارتین سیدل جنبه دوم را روشن می کند. او بر اساس درک سیستمی سازمان و فرآیندهای تسهیم دانش سازنده‌گرا، تحلیل می‌کند که کدام متغیرهای کنترل‌کننده کنش مسئول پنهان کردن اطلاعات هستند. او درجاتی از آزادی طرح دانش محور زیرسیستم های سازمانی را بدست می آورد و نشان می دهد که کدام شرایط چارچوبی برای تمایل فردی برای به اشتراک گذاشتن دانش بدون فرض کنترل مستقیم دانش و مکانیسم های علت و معلولی خطی مساعد است. تمرکز بر اراده حامل دانش، اظهارات مفصلی را در مورد اشتراک داوطلبانه دانش و طراحی گزینه‌های طراحی بتن که فراتر از ارجاع به یک هنجار مشارکتی رفتار است، ممکن می‌سازد.

Wissen lässt sich nicht managen, daher können Prozesse der Wissensteilung innerhalb einer Organisation nicht top-down initiiert, sondern allenfalls durch ein geeignetes Umfeld unterstützt werden. Die entscheidenden Faktoren sind instrumentell strukturelle Voraussetzungen ("Dürfen"), individuelle Fähigkeiten ("Können") und die Bereitschaft zur Wissensteilung ("Wollen").

Martin Seidel beleuchtet den letztgenannten Aspekt. Ausgehend von einem systemischen Organisationsverständnis und konstruktivistisch geprägten Wissensteilungs-Prozessen analysiert er, welche handlungssteuernden Variablen für das Zurückhalten von Informationen verantwortlich sind. Er leitet Freiheitsgrade einer wissensorientierten Ausgestaltung organisationaler Subsysteme ab und zeigt, welche Rahmenbedingungen einer individuellen Wissensteilungsbereitschaft förderlich sind, ohne die direkte Steuerung von Wissen und lineare Ursache-Wirkungs-Mechanismen zu postulieren. Die Konzentration auf das Wollen des Wissensträgers ermöglicht detaillierte Aussagen über eine voluntaristisch geprägte Wissensteilung und den Entwurf konkreter Gestaltungsmöglichkeiten, die über den Verweis auf eine kooperative Verhaltensnorm hinausgehen.