دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: فلسفه: تفکر انتقادی ویرایش: نویسندگان: Slavoj Žižek سری: ISBN (شابک) : 9781859844250 ناشر: Verso سال نشر: 2001 تعداد صفحات: 287 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 3 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Did Somebody Say Totalitarianism?: Five Interventions in the (Mis)Use of a Notion به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب آیا کسی گفت توتالیتاریسم؟: پنج مداخله در استفاده (سوء) از یک مفهوم نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در برخی محافل، سر زدن به توتالیتاریسم برای رد هرگونه انتقاد از وضع موجود کافی است. اسلاوی ژیژک استدلال می کند که مکر ایدئولوژی نئولیبرال چنین است. آیا کسی گفته توتالیتاریسم؟ برای شناسایی شبکهای از شباهتهای خانوادگی بین توتالیتاریسم و لیبرال دموکراسی مدرن، یک استراتژی لفاظی واهی را روی سر میگذارد. ژیژک استدلال می کند که توتالیتاریسم همواره در چهار چیز تعریف می شود: هولوکاست به عنوان شر نهایی و شیطانی. گولاگ استالینیستی به عنوان حقیقت ادعایی پروژه انقلابی سوسیالیستی. بنیادگرایی های قومی و مذهبی، که باید از طریق تساهل چندفرهنگی با آنها مبارزه کرد. و ایده ساختارشکنی که ریشه نهایی توتالیتاریسم بسته شدن هستی شناختی اندیشه است. ژیژک نتیجه می گیرد که شیطان نه آنقدر در جزئیات نهفته است، بلکه در آن چیزی نهفته است که خود نامگذاری توتالیتر را ممکن می سازد: خود اجماع لیبرال-دمکراتیک.
In some circles, a nod towards totalitarianism is enough to dismiss any critique of the status quo. Such is the insidiousness of the neo-liberal ideology, argues Slavoj Žižek. Did Somebody Say Totalitarianism? turns a specious rhetorical strategy on its head to identify a network of family resemblances between totalitarianism and modern liberal democracy. Žižek argues that totalitarianism is invariably defined in terms of four things: the Holocaust as the ultimate, diabolical evil; the Stalinist gulag as the alleged truth of the socialist revolutionary project; ethnic and religious fundamentalisms, which are to be fought through multiculturalist tolerance; and the deconstructionist idea that the ultimate root of totalitarianism is the ontological closure of thought. Žižek concludes that the devil lies not so much in the detail but in what enables the very designation totalitarian: the liberal-democratic consensus itself.