Dialysing for Life: The Development of the Artificial Kidney

مشاهده مرگ بیمار در زیر دستان وی به دلیل عدم وجود درمان کافی باعث ایجاد احساسات و ناامیدی در پزشک می شود که گاهی اوقات او را تحریک می کند تا نوع جدیدی از درمان را ایجاد کند. دیدن تعداد زیادی از سربازان جوان مجروح که به دلیل نارسایی کلیوی در جنگ جهانی اول جان خود را از دست می دهند، پزشک آلمانی گئورگ هاس را برانگیخت تا تلاش کند یک کلیه مصنوعی ایجاد کند. او مجبور شد در سال 1928 با ناامیدی تسلیم شود.
ده سال بعد، دکتر ویلم کولف مرد جوانی را دید که در بخش خود در بیمارستان دانشگاه گرونینگن به دلیل نارسایی کلیوی درگذشت. در آن زمان دو عامل ضروری برای کلیه مصنوعی در دسترس بود: دارویی برای جلوگیری از لخته شدن خون در خارج از بدن و یک غشای دیالیز کارآمد که از طریق آن مواد زائد می توانند از خون به مایع دیالیز منتقل شوند. کولف موفق به ایجاد کلیه مصنوعی چرخشی شد که استفاده از آن را در بیمارستان شهر کامپن در سال 1943 آغاز کرد. چرخش این کلیه مصنوعی انقلابی را آغاز کرد که امکان ادامه زندگی را برای هزاران بیمار کلیوی در سراسر جهان فراهم کرد - و گاهی اوقات. تا فعلاً بیماری خود را فراموش کنند. علاوه بر این باعث توسعه سایر اندام های مصنوعی مانند دستگاه قلب-ریه، قلب مصنوعی و چشم مصنوعی شد.
دکتر جاکوب ون نوردویک، نویسنده این کتاب، اولین دستیار کولف در درمان 15 بیمار اول بود. اینکه چگونه کولف علیرغم تمام محدودیت های تحمیل شده توسط اشغال هلند توسط آلمان و با وجود عدم وجود آنتی بیوتیک ها و سایر ابزارهای پزشکی رایج امروزی موفق شد داستانی را می سازد که ممکن است باورنکردنی به نظر برسد. با این حال، این اتفاق افتاد و بازدیدکنندگان شهر کامپن هنوز هم می‌توانند ساختمان بیمارستان را ببینند که همه چیز در آن رخ داده است.

Seeing a patient die under his hands because there is no adequate treatment causes an emotion and a frustration in a doctor, which sometimes stimulates him to try to develop a new type of treatment. Seeing so many wounded young soldiers die due to renal failure in World War I incited the German doctor Georg Haas to try to develop an artificial kidney. He had to give up in despair in 1928.
Ten years later doctor Willem Kolff saw a young man die in his ward in the University Hospital of Groningen due to renal failure. By that time two essential factors for an artificial kidney had become available: a drug to keep the blood from clotting outside of the body and an efficient dialysing membrane through which waste substances can pass from the blood into the dialysing fluid. Kolff succeeded in creating the rotating artificial kidney which he started using in the town hospital of Kampen in 1943. The rotation of this artificial kidney started a revolution that made it possible for thousands of kidney patients all over the world to keep on living - and sometimes to forget their disease for the time being. In addition it gave rise to the development of other artificial organs such as the heart-lung machine, the artificial heart and the artificial eye.
Doctor Jacob van Noordwijk, the author of this book, was Kolff's first assistant in the treatment of the first 15 patients. How Kolff succeeded in spite of all the limitations imposed by the German occupation of the Netherlands and in spite of the absence of antibiotics and other medical tools which are common nowadays makes a story which may sound incredible. Yet it did happen and visitors to the town of Kampen can still see the hospital building where it all took place.