Dialogue Games: An Approach to Discourse Analysis

این مقاله رویکرد دیگری به حوزه‌های تحقیق است که به‌عنوان تحلیل گفتمان، دستور زبان گفتمان، دستور زبان متن، نحو تابعی 1 یا زبان‌شناسی متن شناخته می‌شوند. تلاشی برای توسعه یک چارچوب نظری یکپارچه نسبتاً انتزاعی برای توصیف گفتمان انجام شده است که در واقع به توضیح حقایق ملموس دستور زبان گفتمان یک زبان طبیعی کمک می کند.2 این طرح در تقسیم مطالعه به دو بخش منعکس شده است. در بخش اول، یک چارچوب نیمه رسمی برای توصیف گفتمان محاوره ای با جزئیاتی توسعه یافته است. در بخش دوم، این چارچوب به نحو عملکردی زبان انگلیسی اعمال می شود. رابطه گرامر گفتمان بخش دوم با چارچوب توصیفی بخش اول را می توان به طور آموزنده ای با رابطه معناشناسی تارسکی با نظریه مدل مقایسه کرد. معناشناسی تارسکی مفهوم صدق یک جمله را در یک مدل تعریف می کند، یک سازه مستقل. به طور مشابه، قواعد دستور زبان گفتمان من مفهوم تناسب یک جمله را با یک زمینه معین تعریف می کند. وظیفه بخش اول مقاله، توصیف مفهوم مربوط به زمینه است. اگرچه بیان اولیه من از مسئله زبانی بود - نحوه توصیف معنا یا عملکرد جنبه های خاصی از نظم و لحن کلمات - بخش اول عمدتاً کاربرد روش ها و نتایج مختلف منطق فلسفی است. توجیه رویکرد میان رشته‌ای، سادگی و طبیعی بودن پاسخ‌های نهایی به مسائل خاص زبانی در بخش دوم است.

This essay constitutes yet another approach to the fields of inquiry variously known as discourse analysis, discourse grammar, text grammar, functional 1 syntax, or text linguistics. An attempt is made to develop a fairly abstract unified theoretical frame­ work for the description of discourse which actually helps explain concrete facts of the discourse grammar of a naturallanguage.2 This plan is reflected in the division of the study into two parts. In the first part, a semiformal framework for describing conversational discourse is developed in some detail. In the second part, this framework is applied to the functional syntax of English. The relation of the discourse grammar of Part II to the descriptive frame­ work of Part I can be instructively compared to the relation of Tarskian semantics to model theory. Tarski's semantics defmes a concept of truth of a sentence in a model, an independently identified construct. Analogously, my rules of discourse grammar defme a concept of appropriateness of a sentence to a given context. The task of the first Part of the essay is to characterize the relevant notion of context. Although my original statement of the problem was linguistic - how to describe the meaning, or function, of certain aspects of word order and intonation - Part I is largely an application of various methods and results of philosophical logic. The justification of the interdisciplinary approach is the simplicity and naturalness of the eventual answers to specific linguistic problems in Part II.