Dialogue as a Means of Collective Communication

گفت و گو به عنوان وسیله ای برای ارتباط جمعی یک رویکرد بین رشته ای برای بررسی گفتگو به عنوان یک رسانه ارتباطی ارائه می دهد. این کتاب که در پنج بخش ارائه شده است، خواننده را به سفری برای کشف قدرت و پتانسیل گفتگو به عنوان وسیله ای برای ارتباط می برد. به ویژه، این جلد در زمانی منتشر می شود که توجه جامعه جهانی به ایجاد گفتگوهای سازنده تر به نام صلح و هماهنگی جهانی معطوف شده است. این یک کار جدید منحصر به فرد در مورد گفتگو ارائه می دهد که خواننده را وارد یک "گفتگو با گفتگو" می کند و فرصتی را برای درک پتانسیل ارتباطی گفتگو ارائه می دهد.
در این کتاب، خوانندگان با پنج بخش آشنا می‌شوند: بخش اول، دیدگاه‌های تاریخی و فرهنگی گفتگو را بررسی می‌کند. این بررسی به ایجاد پایه‌ای برای مطالعه عمیق‌تر جنبه‌های نوظهور و برجسته گفتگو کمک می‌کند زیرا با خلاقیت فرهنگی و طراحی سیستم‌های انسانی مرتبط است. بخش دوم بررسی گفتگو از طریق دیدگاه های مختلف فلسفی و نظری و همچنین ایده های روش شناختی مربوط به گفتگو را به خواننده ارائه می دهد. بخش سوم شیوه های مختلف مکالمه و کاربرد مکالمه طراحی را در داخل و در انواع مختلف تنظیمات طراحی و تجربیات انسانی بررسی می کند. بخش چهارم زمینه تمرین را در ارتباط با استفاده از اشکال مختلف مکالمه بررسی می کند. در اینجا نویسندگان مختلف رویکردهای مختلف خود را برای گفتگو و بازتاب و بینش خود در استفاده از گفتگو در تنظیمات مختلف به اشتراک خواهند گذاشت. در پایان کتاب، بخش پنجم به طور تأملی سهم نویسندگان در کتاب را بررسی می کند و خواننده را با تمرکز بر آینده ارائه می دهد.

Dialogue as a Means of Collective Communication offers a cross-disciplinary approach to examining dialogue as a communicative medium. Presented in five parts, the book takes the reader on a journey of exploring the power and potential of dialogue as a means for communication. In particular, this volume comes at a time when the global society's attention has been directed to creating more productive conversations in the name of world peace and harmony. It provides a unique new work on dialogue that brings the reader into a "dialogue with dialogue", offering an opportunity to understand the communicative potential of dialogue.
In the book, readers are introduced to five sections: Section I examines the historical and cultural perspectives of conversation. This examination helps to create a foundation for a deeper study of the emergent and salient aspects of conversation as it relates to cultural creativity and human systems design. Sections II offers the reader an examination of dialogue through different philosophical and theoretical perspectives as well as methodological ideas related to conversation. Section III explores different modalities of conversation and the application of design conversation within and across various types of design settings and human experiences. Section IV examines the field of practice as related to use of different forms of conversation. Here various authors will share their different approaches to conversation and their reflections and insights in using conversation in a variety of settings. Concluding the book, Section V reflectively examines the authors' contributions to the book and provides the reader with a focus on the future.