Dialogical Rhetoric: An Essay on Truth and Normativity After Postmodernism

تحولات معاصر در فلسفه، حقیقت را به عنوان دردسرساز اعلام کرده است، نه صرفاً دسترسی به آن. در یک بررسی سیستماتیک، این مطالعه بررسی می‌کند که وقتی حقیقت از بین می‌رود چه چیزی در خطر است. یک بررسی اجمالی تاریخی نشان می دهد که چگونه مشکل کنونی حقیقت به وجود آمده است و راه هایی برای غلبه بر آن به جای ترمیم مشکل پیشنهاد می کند.
یک مسئله کلیدی ناشی از از دست دادن حقیقت، فقدان هنجاری است. حقیقت یک درک جایگزین از هنجارگرایی ارائه کرد. با تشریح «تغییر دیالکتیکی» در منطق، یک درک گفت‌وگوی-بلاغی از هنجارگرایی ارائه می‌شود. هنجارگرایی گفت و گوی بلاغی به جای نیاز به حقیقت، توافق یا عقلانیت، نتیجه تعادل استانداردهای خاص است. این نوع هنجارگرایی در درون بحث ها - با پیشبرد و پذیرش استدلال - شکل می گیرد و در مجموعه قوانین از پیش تعیین شده قرار نمی گیرد. نتیجه یک شکل «کوچک» اما قوی از هنجارگرایی است.
اگر این درک از هنجارگرایی قابل اجرا باشد، یکی از مشکلات اصلی فلسفه معاصر، یعنی مسئله قیاس ناپذیری، را می توان از منظر دیگری دید. در نتیجه حقیقت دوباره ظاهر می شود. با جان سالم به در بردن از انتقادات پست مدرن، به جای توصیف، مسئله پاسخگویی است.

Contemporary developments in philosophy have declared truth as such troublesome, and not merely gaining access to it. In a systematic survey this study investigates what is at stake when truth is given up. A historical overview shows how the current problem of truth came about, and suggests ways to overcome rather than to repair the problem.
A key issue resulting from the loss of truth is the lack of normativity. Truth provided an alternative understanding of normativity. Elaborating on the `dialectical shift' in logic, a dialogico-rhetorical understanding of normativity is presented. Rather than requiring truth, agreement, or rationality, dialogico-rhetorical normativity is the result of a balance of particular standards. This type of normativity is shaped within discussions - by advancing and accepting arguments - and is not located in sets of predetermined rules. The result is a `small' but strong form of normativity.
If this understanding of normativity is viable, one of the central problems of contemporary philosophy, the problem of incommensurability, can be seen in a different light. As a result, truth reappears again. Surviving the postmodern criticisms, it is a matter of accountability rather than of description.