دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Markus Janka
سری: Beitrage zur Altertumskunde 207
ISBN (شابک) : 3598778198, 9783598778193
ناشر: de Gruyter
سال نشر: 2013
تعداد صفحات: 385
[386]
زبان: German
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 7 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Dialog der Tragiker: Liebe, Wahn und Erkenntnis in Sophokles’ Trachiniai und Euripides’ Hippolytos به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب گفتگوی تراژدیان: عشق، جنون و دانش در تراکینیای سوفوکل و هیپولیتوس اوریپید نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در این مطالعه، پارادایم جدیدی برای تفسیر تراژدی های حفظ شده آتیک توسعه یافته و به عنوان نمونه مورد آزمایش قرار می گیرد. پس از یک مبانی پژوهشی-تاریخی و روش شناختی، مسیر بررسی فرم ها و سازه های ساختمان از طریق انگیزه ها و الگوهای کنش (نقوش) قطعات به خود شاعران، (همزاد) بودن و اصالت آنها منتهی می شود: تحلیل سبک به این صورت است. ابزاری کلیدی در برابر تعصبات کلاسیک و رفتارگرایانه منعکس شده اندک. پارادایم گفت و گوی تراژدی های بزرگ باید جای تثبیت وابستگی را بگیرد. «شکل کلاسیک» به اوریپید در هیپولیتوس چارچوبی ایدهآل برای گسست از معنای سوفوکلی ارائه میکند که از اراده «ضد کلاسیک» نسبت به سبک ناشی میشود، همانطور که میتوان و بهویژه توسط زنان تراکینی که هنوز هم اغلب نشان داده میشود. دست کم گرفته شده است. رابطه نزدیک بین این دو قطعه، که تاکنون به ندرت مورد توجه قرار گرفته است، با کمک نظریه بینامتنیت روشن می شود. در همه جا می توان ثابت کرد که اوریپید چگونه از طریق التقاط، پارادوکس، انحراف، بلاغت، نابهنگامی، پوچی و تراژیک و همچنین انکسار سوفستیکی-فلسفی وقایع روی صحنه، توسعه «نتیجه» و شبه طبیعی نوشته های داستانی را تضعیف می کند. ترسیم شخصیت ها و جهت الهی حوادث، آن گونه که در تراژدی سوفوکلی هستند الگوی خود را یافته است
In dieser Studie wird ein neues Paradigma fur die Interpretation der erhaltenen attischen Tragodien entwickelt und exemplarisch erprobt. Nach einer forschungsgeschichtlichen und methodologischen Grundlegung fuhrt der Weg der Untersuchung von Bauformen und Strukturen uber Motive und Handlungsmuster (Patterns) der Stucke zu den Dichtern, ihrer (Kon)Genialitat und Originalitat selbst: Die Analyse des Stils diente dabei als Schlusselinstrument gegen wenig reflektierte klassizistische wie manieristische Vorurteile. Das Paradigma des Dialoges der grossen Tragiker soll die Stelle der Abhangigkeitsfixierung einnehmen. Die 'klassische Form' bietet Euripides im Hippolytos den idealen Rahmen fur die 'antiklassischem' Stilwillen entspringenen Bruche mit der Sophokleischen Sinnstiftung, wie sie auch und gerade anhand der nach wie vor vielfach unterschatzten Trachinierinnen aufweisbar ist. Die bislang kaum bemerkte, enge Verwandtschaft beider Stucke wird mit Hilfe der Theorie der Intertextualitat erhellt. Dabei lasst sich allenthalben belegen, wie Euripides durch Exzentrik, Paradox, Digression, Rhetorizitat, Anachronismus, Absurditat und tragikomische sowie sophistisch-philosophische Brechung des Buhnengeschehens die 'konsequente' und quasi-naturliche Entwicklung von Handlungsschriften, Figurenzeichnung und gottlicher Geschehenslenkung unterlauft, wie sie in der Sophokleischen Tragik ihr Musterbild gefunden hat