Diagnosis and Surgical Management of Renal Tumors

کارسینوم سلول کلیوی (RCC) شایع ترین بدخیمی اولیه کلیه است که هر سال حدود 64000 مورد جدید در ایالات متحده تشخیص داده می شود. در سراسر جهان، این رقم به 270000 مورد حادثه سالانه نزدیک می شود. در زمان تظاهر اولیه، 80 درصد بیماران مبتلا به RCC با تومور لوکالیزه شده در کلیه تشخیص داده می شوند. اکثر این ضایعات کوچک هستند (یعنی ≤4 سانتی متر) و به طور بالقوه با نفرکتومی جزئی یا رادیکال قابل درمان هستند. در دهه‌های اخیر، میزان تومورهای کوچک کلیوی که تصادفاً شناسایی شده‌اند، به‌دلیل استفاده روزافزون از تصویربرداری مقطعی که در سراسر حوزه پزشکی انجام می‌شود، به طور قابل‌توجهی افزایش یافته است. این افزایش در تعداد تومورهای کلیوی موضعی متأسفانه منجر به کاهش متناظر در موارد RCC متاستاتیک نشده است. این مشاهدات به درک ما منجر شده است که بخش قابل توجهی از تومورهای کلیوی که تصادفاً شناسایی شده اند دارای پتانسیل بدخیم پایینی هستند و ممکن است با روش های جایگزین برای جراحی مانند نظارت فعال و ترموآبلیشن به طور ایمن مدیریت شوند. با این حال، استفاده از این رویکردهای مدیریتی کمتر تهاجمی باید با این واقعیت متعادل شود که با گسترش به خارج از محدوده کلیه، RCC تقریباً همیشه غیرقابل درمان است. بنابراین، هنگام انتخاب یک استراتژی مدیریت برای یک بیمار معین، باید از یک رویکرد سازگار با ریسک استفاده کرد که شامل دانش بافت شناسی تومور و پتانسیل متاستاتیک است. در هر بیمار، هدف مدیریت باید به حداقل رساندن خطر پیشرفت به بیماری متاستاتیک و در عین حال حفظ عملکرد کلیوی و به حداقل رساندن عوارض باشد.
این متن مروری بر تشخیص و مدیریت جراحی RCC ارائه می‌کند. این با فصل هایی در مورد آسیب شناسی، رادیولوژی و ژنتیک RCC آغاز می شود. سپس طبقه بندی خطر تومورهای کلیوی با استفاده از بیوپسی توده کلیوی و همچنین سیستم های امتیازدهی جدید مبتنی بر تصویربرداری غیرتهاجمی را پوشش می دهد. در ادامه، مدیریت جراحی تومورهای کلیوی کوچک و محلی پیشرفته و همچنین نقش جراحی در موارد RCC متاستاتیک بررسی می‌شود. علاوه بر این، رویکردهای جایگزین برای جراحی از جمله نظارت فعال و تکنیک‌های فرسایشی بررسی می‌شوند. فصل‌های دیگر نقش نوظهور درمان سیستمیک نئوادجوانت و کمکی را در بیمارانی که در معرض خطر بالای پیشرفت به بیماری متاستاتیک هستند، شرح می‌دهد. در نهایت، متن نظارت پس از عمل بر بیماران مبتلا به RCC و همچنین خلاصه‌ای از دستورالعمل‌های معاصر در مورد مدیریت این بیماری را پوشش می‌دهد.
تشخیص و مدیریت جراحی کارسینوم سلول کلیه به عنوان یک منبع جامع برای پزشکان و محققان علاقه مند به RCC خواهد بود. همه فصل‌ها توسط متخصصان این حوزه نوشته می‌شوند و حاوی به‌روزترین اطلاعات علمی و بالینی خواهند بود.

Renal cell carcinoma (RCC) is the most common primary malignancy of the kidney, with an estimated 64,000 new cases diagnosed each year in the United States. Worldwide, this figure approaches 270,000 annual incident cases. At the time of initial presentation, 80% of patients with RCC will be diagnosed with a tumor localized the kidney. The majority of these lesions will be small (i.e. ≤4 cm) and potentially curable with either partial or radical nephrectomy. In recent decades, the rate of incidentally detected small renal tumors has risen substantially due the increasing use of cross-sectional imaging performed across the field of medicine. This rise in the incident number of localized renal tumors has unfortunately not resulted in a corresponding decrease in cases of metastatic RCC. This observation has led to our understanding that a significant proportion of incidentally detected renal tumors are of low malignant potential and may be safely managed with alternatives to surgery such active surveillance and thermo ablation. The use of these less invasive management approaches, however, must be balanced by the reality that upon spreading beyond the confines of the kidney, RCC is almost always incurable. Thus, when selecting a management strategy for a given patient, one must employ a risk-adapted approach that includes knowledge of a tumor’s histology and metastatic potential. In each patient, the goal of management should be to minimize the risk of progression to metastatic disease while preserving renal function and minimizing morbidity.
This text provides a contemporary review of the diagnosis and surgical management of RCC. It opens with chapters on the pathology, radiology, and genetics of RCC. It then covers the risk stratification of renal tumors utilizing renal mass biopsy as well as non-invasive novel imaging-based scoring systems. Next, the surgical management of small and locally advanced renal tumors as well as the role of surgery in cases of metastatic RCC is reviewed. In addition, alternative approaches to surgery including active surveillance and ablative techniques are reviewed. Other chapters detail the emerging role of neoadjuvant and adjuvant systemic therapy in patients who are at high risk of progression to metastatic disease. Finally, the text covers the post-operative surveillance of patients with RCC as well as a summary of contemporary guidelines on the management of this disease.
Diagnosis and Surgical Management of Renal Cell Carcinoma will serve as a comprehensive resource for physicians and researchers interested in RCC. All chapters will be written by experts in the field and will include the most up to date scientific and clinical information.