Deviante Jugendliche: Individualisierung, Geschlecht und soziale Kontrolle

برای شروع، پاره کردن یک رفتار حل مسئله "عادی" است و نه یک روش "انحرافی" برای کنار آمدن با زندگی برای پسران و دختران. جدا شدن از پیوندهای دوران کودکی و پویایی استقلال در نوجوانی به ندرت هموار پیش می رود. آنها در مواقعی در دعواهای بحرانی با نزدیکانشان تشدید می شوند. به نظر می رسد که فرار پسران با تعاریف انحراف کمتر از فرار دختران مرتبط باشد. اگر پسران از خانه والدین فرار کنند، باز هم این رفتار در چارچوب نقش جنسیتی به آنها داده می شود. جست و جوی ناشناخته ها و رویارویی با نو، آزادی و استقلال را برای وجود مرد نوید می دهد. شکستن، «به جان دشمن» رفتن، بخشی از اصل مردانه است. بنابراین «فرار» پسران را می توان با خواسته های جنسیت اجتماعی مردان تطبیق داد. اگر دختران از خانه های خود فرار کنند، تعریفی از انحراف اغلب به سرعت دنبال می شود. برای دختران، خروج از محیط اجتماعی «محافظت شده» خانواده همیشه به معنای «انحراف» از اصل زنانه است. ویژگی های معمولی ایده آل مرتبط با جنسیت زن، مانند. ب) انفعال، شکنندگی، احساسی بودن و "آسیب پذیری" جنسیت زنانه، "بیرون" را به عنوان یک مکان مردانه که برای زنان به شدت تهدید کننده است، تعریف می کند. این ساختارهای کهن الگویی از جنسیت اجتماعی هنوز در محیط های زندگی فردی نسل های جوان امروزی وجود دارد. در اینجا نیز این اصل اعمال می شود که قدیمی نه تنها تغییر می کند، بلکه در جدید نیز به وجود خود ادامه می دهد.

Ausreißen ist zunächst ein "normales" Problemlösungsverhalten und keine "deviante" Form der Lebensbewältigung von Jungen und Mädchen. Die Ablösung von kindlichen Bindungen und die Dynamik der Verselbständi­ gung im Jugendalter verlaufen nur selten reibungslos; sie eskalieren zeit­ weise in krisenhaften Auseinandersetzungen mit den direkten Bezugs­ personen. Das Weglaufen von Jungen erscheint dabei weniger mit Devi­ anzdefinitionen verbunden zu sein als das Ausreißen der Mädchen. Laufen Jungen aus dem Elternhaus fort, wird ihnen dieses Verhalten im Rahmen ihrer Geschlechtsrolle noch zugebilligt. Die Suche nach Unbekanntem und die Auseinandersetzung mit Neuem verspricht der männlichen Existenz Freiheit und Unabhängkeit. Das Ausbrechen, das Hinausgehen "ins feind­ liche Leben", gehört zum männlichen Prinzip. So läßt sich "Weglaufen" von Jungen mit den Forderungen an das soziale Geschlecht des Mannes durchaus in Einklang bringen. Laufen Mädchen von ihrem Zuhause fort, so erfolgt oft sehr schnell auch eine Devianzdefinition. Das Ausbrechen aus dem "behüteten" sozialen Nahraum der Familie heißt für Mädchen immer auch "Abweichung" vom weiblichen Prinzip. Die dem sozialen Geschlecht der Frau idealtypisch zugeordneten Eigenschaften wie z. B. Passivität, Zerbrechlichkeit, Emotionalität und die "Verletzbarkeit" weiblicher Sexualität definieren das "draußen" als männlichen, für Frauen äußerst bedrohlichen Ort. Diese archetypischen Strukturen des sozialen Geschlechts sind auch in den individualisierten Lebenswelten heutiger Jugendgenerationen noch enthalten. Auch hier gilt der Grundsatz, daß sich Altes nicht nur verwandelt, sondern auch in Neuem fortbesteht.