Developments in Polymer Characterisation—1

بیش از دو دهه پیش، اصطلاح خصوصی‌سازی تنها تکنیک‌هایی را شامل می‌شد که خواص پلیمرها را در محلول اندازه‌گیری می‌کرد تا وزن و اندازه مولکولی را تعیین کند. اکتشافات پلیمرهای منظم و بلورهای پلیمری نیاز به تکنیک های جدید و پیشرفته را برای توصیف ساختارهای زنجیره ای و خواص توده ای ایجاد کرد. تقاضاهای بیشتر برای روش‌های جدید و بهبود یافته مشخص‌سازی پلیمرهای حجیم از توسعه و بهره‌برداری اخیر از سیستم‌های پلیمری چند فازی، مانند مخلوط‌های پلیمری، کوپلیمرهای بلوکی و پیوندی، و کامپوزیت‌های پلیمری ناشی شده است. بنابراین، امروزه مشخص کردن بخش بسیار مهمی از علم پلیمر است. شیمیدان پلیمر باید طول زنجیره، ریزساختار زنجیره و ساختار زنجیره پلیمرهایی را که تهیه کرده است بداند. ه. تعیین خواص مولکولی دانشمند درگیر در بهره برداری از پلیمرها در کاربردهایی مانند پلاستیک، الاستومر، الیاف، پوشش های سطحی و چسب ها باید از مورفولوژی و رفتار فیزیکی و مکانیکی محصولات خود مطلع شود. ه. تعیین خواص توده ای و سطحی و وابستگی آنها به خواص مولکولی. تکنیک های مورد نیاز برای این تعیین ها اکنون زمینه بسیار گسترده ای را پوشش می دهد. هدف ما بررسی انتقادی و عمیق تعدادی از تکنیک ها بوده است تا وضعیت فعلی و پتانسیل آینده هر تکنیک توسط خواننده مورد قضاوت قرار گیرد. در انتخاب تکنیک ها از سه معیار استفاده شد. ابتدا، ما می‌خواهیم روش‌های جدیدی را ارائه کنیم که در پنج سال گذشته به طور فعال در زمینه پلیمر توسعه یافته است.

Over two decades ago, !he term characterisation covered just those techniques which measured the properties of polymers in solution in order to determine molecular weight and size. The discoveries of stereoregular polymers and polymer crystals created the need for new and advanced techniques for characterising chain structures and bulk properties. Further demands for new and improved characterisation methods for bulk polymers have resulted from the recent development and exploitation of multi phase polymeric systems, such as polymer blends, block and graft copolymers, and polymer composites. Today, therefore, characterisation is a very important part of polymer science. The polymer chemist must know the chain length, chain microstructure and chain conformation of the polymers he or she has prepared, i. e. the determination of molecular properties. The scientist involved in exploiting polymers in such applications as plastics, elastomers, fibres, surface coatings and adhesives must be informed on the morphology and physical and mechanical behaviour of his or her products, i. e. the determination of bulk and surface properties and their dependence on molecular properties. The techniques required for these determinations now cover an extremely wide field. Our aim has been to review a number of techniques critically and in sufficient depth so that the present state and future potential of each technique may be judged by the reader. Three criteria were used in the selection of techniques. First, we wished to present new methods which have been developed actively in the polymer field during the past five years.