Development Patterns of Material Productivity: Convergence or Divergence?

نگرانی‌های فزاینده در مورد منابع طبیعی و پایداری جهان همچنان یکی از موضوعات اصلی توسعه جهانی است. در نتیجه چندین ابتکار و استراتژی سیاسی برای رشد سبز یا با منابع کارآمد در سطوح ملی و بین المللی پیشنهاد شده است. عنصر اصلی این ابتکارات، ترویج افزایش بهره وری منابع یا مواد است. این پایان نامه به بررسی تحولات بهره وری مادی در کشورهای OECD و BRICS بین سال های 1980 و 2008 می پردازد. با استفاده از مفهوم همگرایی ناشی از نظریه رشد اقتصادی به بهره وری مادی، تجزیه و تحلیل بینش هایی را در مورد هر دو جنبه ارائه می دهد: توسعه بهره وری مادی به طور کلی و همچنین پتانسیل هایی برای بهبودهای سریع. در بهره وری مواد که در نتیجه ممکن است باعث کاهش استفاده از مواد در سطح جهانی شود. نتایج تجزیه و تحلیل همگرایی بر اهمیت سیاست گذاری با توجه به سیاست فناوری و نوآوری تأکید می کند که امکان تولید محصولات و خدمات با منابع کارآمد و همچنین انتقال و انتشار فناوری را فراهم می کند.

Increasing concerns regarding the world’s natural resources and sustainability continue to be a major issue for global development. As a result several political initiatives and strategies for green or resource-efficient growth both on national and international levels have been proposed. A core element of these initiatives is the promotion of an increase of resource or material productivity. This dissertation examines material productivity developments in the OECD and BRICS countries between 1980 and 2008. By applying the concept of convergence stemming from economic growth theory to material productivity the analysis provides insights into both aspects: material productivity developments in general as well potentials for accelerated improvements in material productivity which consequently may allow a reduction of material use globally. The results of the convergence analysis underline the importance of policy-making with regard to technology and innovation policy enabling the production of resource-efficient products and services as well as technology transfer and diffusion.