Development of the Syntax-Discourse Interface

در این کتاب، من به چندین موضوع رشد زبانی کودک از منظر رابط نحو - گفتمان می پردازم. به طور سنتی، تحقیقات اکتساب زبان بر توسعه یکی از ماژول های زبانی متمرکز شده است، به عنوان مثال. اکتساب نحو، صرف شناسی یا واج شناسی. در حالی که این رویکرد را می توان در برخی موارد مثمر ثمر دانست، تعدادی از پدیده های زبانی وجود دارد که توضیح آنها به تعامل ماژول های مختلف و بنابراین حوزه های مختلف دانش زبانی بستگی دارد. یک مثال معمولی آنافورا اسمی است: می توان نشان داد که برای استفاده صحیح از عناصر ضمیری، گویندگان بزرگسال عادی باید هم دانش نحوی و هم دانش عملی داشته باشند و این نوع دانش باید با یکدیگر تعامل داشته باشند. با توجه به فرآیند اکتساب زبان، چنین پدیده‌هایی رویکرد متفاوتی را برای تحقیق اکتساب زبان نشان می‌دهند. در واقع، اگر برخی از مطالعات تجربی نشان دهد که کودکان در ساخت مورد بررسی اشتباه می کنند، لازم است این نتایج از نقطه نظر تعامل حوزه های مختلف دانش زبانی درگیر در تفسیر آنها مورد توجه قرار گیرد. به عبارت دیگر، اگر این ساختار خاص مستلزم ادغام دانش نحوی و گفتمان محور باشد، خطاهای کودکان ممکن است اصولاً ناشی از فقدان دانش اولی، دومی یا هر دوی آنها باشد و نمی تواند. به عنوان شواهد مستقیم برای وضعیت \"توسعه نیافتگی\" فقط یکی از آنها در نظر گرفته شود.

In this book, I address several issues of child linguistic development from the perspective of the syntax -discourse interface. Traditionally, language acquisition research has focused on the development of one of the linguistic modules, e.g. acquisition of syntax, morphology or phonology. While this approach can be viewed as fruitful in some cases, there is a number of linguistic phenomena whose explanation depends on the interaction of different modules and, therefore, different domains of linguistic knowledge. A typical example is pronominal anaphora: It can be shown that to correctly use pronominal elements, normal adult speakers must possess both syntactic and pragmatic knowledge, and that these kinds of knowledge must interact with each other. With regard to the language acquisition process, such phenomena suggest a somewhat different approach to the language acquisition research. Indeed, if some experimental studies show that children make errors in the construction under investigation, it will be necessary to consider these results from the point of view of the interaction of the different domains of linguistic knowledge involved in their interpretation. In other words, if this particular construction requires the integration of, for example, syntactic and discourse-based knowledge, children's errors may, in principle, be due to their lack of the former, the latter, or both kinds of knowledge, and cannot be taken as direct evidence for the "underdeveloped" status of just one of them.