Development in an Era of Capital Control: Corporate Social Responsibility within a Transnational Regulatory Framework

توسعه در عصر کنترل سرمایه مسئولیت اجتماعی شرکتی (CSR) را بررسی می‌کند، یک کلمه پرطرفدار قرن 21^st. این ایده که حول مسئولیت کسب‌وکار برای بازپرداخت به جامعه است، انحراف از دیدگاه سنتی است که مسئولیت کسب‌وکار کسب سود است. در عوض، فرض می کند که تجارت، جامعه و دولت می توانند برای ارتقای کیفیت زندگی در جامعه ای که کسب و کار در آن فعالیت می کند متحد شوند.

این کتاب بر اساس این فرض کار می کند که در حالی که CSR می تواند به جوامع در حال توسعه کمک کند، کیفیت و ارزش این مشارکت توسط نابرابری های از قبل موجود در سیستم جهانی محدود شده است، که خود آنها می توان آن را در تاریخ دولت ها ردیابی کرد و با جهانی شدن پیش رفت. سیارا هکت نشان می‌دهد که در حالی که مفهوم CSR برای محیطی طراحی شده است که در آن همه دولت‌ها برابر هستند، اما این موضوع در دنیای واقعی صدق نمی‌کند و در نتیجه پتانسیل مشارکت CSR در توسعه محدود می‌شود، به ویژه در کشورهایی که سود می‌برند. بیشترین.

Development in an Era of Capital Control investigates Corporate Social Responsibility (CSR), a 21^st century buzz word. Centred around the responsibility of business to give back to society, this idea is a departure from the traditional view that the responsibility of business is to make a profit. Instead, it supposes that business, society and government can unite to enhance the quality of life in the community in which the business operates.

This book works from the premise that whereas CSR could assist in developing communities, the quality and value of this contribution is constrained by pre-existing inequalities in the global system, which themselves can be traced to states’ histories and furthered by globalisation. Ciara Hackett shows that while the concept of CSR was designed for an environment where all states are equal, this does not ring true in the real world and consequently the potential for CSR to contribute to development is restricted, most profoundly in those states that would benefit the most.