Development as Action in Context: Problem Behavior and Normal Youth Development

بیشتر مشارکت در این جلد از مقالات ارائه شده در کنفرانس بین المللی دیدگاه های یکپارچه توسعه جوانان در برلین (غرب) در ماه مه 1983. این کنفرانس بخشی از یک برنامه تحقیقاتی طولانی مدت 6 ساله در مورد علل بود. مصرف مواد در میان نوجوانان در برلین، که اکنون چهارمین سال خود را می گذراند. عنوان کنفرانس عمداً اشاره ای به مصرف مواد نداشت. با این حال، ارتباط آن با توضیح رفتار مشکل‌ساز مرتبط با مواد مخدر برای همه دعوت‌شده به کنفرانس آشکار شد. جستجوی دیدگاه‌های یکپارچه در رشد جوانان از معضلی سرچشمه می‌گیرد که در طول برنامه‌ریزی تحقیقات فشرده در مورد مصرف همزمان مواد آشکار شد. در روش شناسی تحقیق در مورد رشد جوانان، دو خط فکری وجود داشت که به نظر کاملاً نامرتبط به یکدیگر می‌رسیدند: یک خط فکری معطوف به شخص بود و جنبه‌های موقعیتی را کنار می‌گذاشت، در حالی که دیگری بر تعیین‌کننده‌های اکولوژیکی یا موقعیتی متمرکز بود و بنابراین از جنبه های توسعه و فرآیندهای داخلی غفلت کرد. ادغام هر دو این جهت به نظر یک رویکرد غیرمعمول امیدوارکننده برای هر پروژه ای است که با هدف درک تغییرات در فرد در یک محیط شهری به سرعت در حال تغییر است. به نظر می‌رسد بهترین راه برای نزدیک‌تر شدن به حل این معضل، تبادل فشرده بین جوامع علمی آمریکا و اروپا در مورد این موضوع باشد.

Most contributions to this volume originated as papers given at an inter­ national conference on Integrative Perspectives on Youth Development held in Berlin (West) in May, 1983. This conference was part of a 6-year longi­ tudinal research program on the causes of substance use among adolescents in Berlin, which is now in its fourth year. The conference title deliberately did not refer to substance use. However, its relevance to an explanation of drug-related problem behavior was made evident to everyone invited to the conference. The search for integrative perspectives in youth development originated in a dilemma that became obvious during the planning of intensive research on concomitants of substance use. In the methodology for research on youth development, there were two lines of thought that seemed completely unre­ lated to each other: One line of thought was oriented toward the person, leaving situational aspects aside, while the other concentrated on ecological or situational determinants and thus neglected the aspects of development and internal processes. The integration of both these directions seemed to be an unusually promising approach for any project that aimed to understand changes in the individual within a rapidly changing urban setting. The best way to come closer to a resolution of that dilemma seemed to be an intensive exchange between the American and European scientific communities on this issue.