Development and Regenerative Capacity of Descending Supraspinal Pathways in Tetrapods: A Comparative Approach

در این رساله، دانش کنونی در مورد نوروژنز، رشد آکسونی، سیناپتوژنز و ظرفیت بازسازی مسیرهای نزولی فوق نخاعی در چهارپایان مورد بحث قرار گرفته است. اگرچه تاکید بر روی داده های وزغ پنجه دار، Xenopus laevis، جنین مرغ، اوپوسم و جوندگان است، همچنین داده های موجود برای پستانداران از جمله انسان ارائه شده است. نشان داده خواهد شد که 1) رشد مسیرهای نزولی فوق نخاعی نتیجه یک برنامه هماهنگ است. 2) الگوی مسیرهای آکسونی نزولی اولیه در همه گروه های مهره داران مشابه است. 3) تشکیل مسیرهای نزولی فوق نخاعی طبق یک توالی رشد رخ می دهد. 4) اولین رشته های فوق نخاعی نزولی به یک نخاع نسبتاً نابالغ می رسند، و 5) ظرفیت بازسازی مسیرهای فوق نخاعی نزولی بستگی به مرحله رشد مسیرهای خاص دارد.

In this treatise, current knowledge on the neurogenesis, axonal outgrowth, synaptogenesis, and regenerative capacity of descending supraspinal pathways in tetrapods is discussed. Although emphasis is on the clawed toad, Xenopus laevis, chicken embryos, opossum and rodent data, also the data available for primates including man are presented. It will be shown that 1) the outgrowth of descending supraspinal pathways is the result of a coordinated program; 2) the pattern of early descending axonal tracts is similar in all vertebrate groups; 3) the formation of descending supraspinal pathways occurs according to a developmental sequence; 4) the earliest descending supraspinal fibers arrive in a rather immature spinal cord, and 5) the regenerative capacity of descending supraspinal pathways depends on the developmental stage the particular pathways arise.