Determinism, Holism, and Complexity

جبرگرایی، کل نگری و پیچیدگی: سه نگرش معرفت شناختی که به راحتی ریشه ها و تحولات تاریخی قابل شناسایی هستند. گالیله معتقد بود که برای استخراج جوهر ریاضی پدیده‌های فیزیکی، شناسایی ساختارهای ریاضی ریاضی که قوانین زیربنایی را نشان می‌دهند، «هرس کردن موانع» ضروری است. این روش گالیله ای با موفقیت های خارق العاده اش، عنصر کلیدی در توسعه فیزیک بود. با این وجود، این روش بعداً مورد انتقاد قرار گرفت زیرا منجر به دیدگاهی از طبیعت به عنوان اساساً «ساده و منظم» شد، و بنابراین با انتخاب نکردن بررسی چندین ویژگی که به عنوان یک «مانع» در نظر گرفته می‌شوند، چندین جنبه ضروری از پدیده تحت عنوان تحقیقات ممکن است کنار گذاشته شود دیدگاه گالیله همچنین شامل تصدیق نقش محوری پیوند علّی در میان پدیده ها است. توصیف مکانیکی - قطعی واقعیت - به عنوان مثال، لالاپلاس - اگرچه اذعان می کند که نمی توان پدیده ها را دقیقاً به دلیل خطای اندازه گیری غیرقابل اجتناب پیش بینی کرد، اما مبتنی بر شناخت ماهیت علّی آنها است، حتی در معنای هستی شناختی. . در نتیجه، پیش بینی قطعی به نقطه اتکای روش شناختی فیزیک ریاضی تبدیل شد. اما اگرچه جبر مکانیستی در فیزیک موفقیت قابل توجهی داشته و در بسیاری از موارد هنوز هم دارد، در سایر شاخه‌های علوم این وضعیت بسیار مطلوب نیست.

Determinism, holism and complexity: three epistemological attitudes that have easily identifiable historical origins and developments. Galileo believed that it was necessary to "prune the impediments" to extract the mathematical essence of physical phenomena, to identify the math­ ematical structures representing the underlying laws. This Galilean method was the key element in the development of Physics, with its extraordinary successes. Nevertheless the method was later criticized because it led to a view of nature as essentially "simple and orderly", and thus by choosing not to investigate several charac­ teristics considered as an "impediment", several essential aspects of the phenomenon under investigation might be left out. The Galilean point of view also contains an acknowledgement of the central role played by the causal nexus among phenomena. The mechanistic-deterministic de­ scription of reality - for instance, a la Laplace - although acknowledging that it is not possible to predict phenomena exactly owing to unavoid­ able measurement error, is based on the recognition of the their causal nature, even in an ontological sense. Consequently, deterministic predic­ tion became the methodological fulcrum of mathematical physics. But although mechanistic determinism has had and, in many cases, still has, considerable success in Physics, in other branches of science this situa­ tion is much less favourable.