دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Lucia Allais
سری:
ISBN (شابک) : 022628655X, 9780226286556
ناشر: University of Chicago Press
سال نشر: 2018
تعداد صفحات: 364
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 7 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Designs of Destruction: The Making of Monuments in the Twentieth Century به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب طرح های تخریب: ساخت بناهای تاریخی در قرن بیستم نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
قرن بیستم مخرب ترین قرن در تاریخ بشر بود، اما از مناظر وسیع ویرانه آن نوع معماری جدیدی متولد شد: بنای تاریخی فرهنگی. در پی جنگ جهانی اول، یک جنبش بین المللی به وجود آمد که هدف آن حفاظت از بناهای معماری در تعداد زیاد و بدون توجه به سبک بود، با این امید که نه تنها آنها را از درگیری های آینده در امان نگه دارد، بلکه آنها را شایسته محافظت در برابر اشکال معمول تر کند. از تخریب انگیزه این جنبش به همان اندازه که اعتقاد عمل گرایانه به بوروکراسی بود، از ایده آلیسم امیدوارکننده بود. گروهی در حال تکامل -شامل معماران، روشنفکران، مورخان هنر، باستان شناسان، متصدیان، و وکلا- از دیپلماسی جدید جامعه ملل رشد کردند. در طول جنگ جهانی دوم و پس از آن، به دولت نظامی متفقین وابسته شد و در نهایت توسط سازمان ملل متحد به عنوان یونسکو جذب شد. در دهه 1970، این سازمان شروع به اعطای وضعیت میراث جهانی به ثبت جهانی مکانهای مهم - از ساختمانها گرفته تا پلها، زیارتگاهها تا مراکز شهرها، خرابهها تا کلوسیها کرده بود. پروژه هایی برای پارتنون، کلیسای جامع سنت لو، معابد ابوسیمبل و بوداهای بامیا - لوسیا آلیس نشان می دهد که چگونه این گروه از مفهوم فرهنگ برای شکل دادن به مکان های معماری استفاده کرد و چگونه معماری به نوبه خود ایده خود را شکل داد. فرهنگ جهانی بیش از داستان یک قانون نوظهور،طراحی های تخریبتاکید می کند که چگونه پروژه فنی تضمین طول عمر ساختمان های مختلف باعث ایجاد یک مجموعه فراملیتی از کدها، ارزش ها و شیوه ها می شود. آلیس همچنین نشان میدهد که از آنجایی که جغرافیای تاریخی کل کشورها به بخشی از برنامههای بقا تبدیل شدهاند، این به طور متناقضی به ادغام فناوریهای تخریب - از بمب تا بولدوزر - در مدیریت فرهنگی کمک کرد. بنابراینDesigns of Destructionنه تنها روایتی جذاب از دیپلماسی فرهنگی را بر اساس یافته های آرشیوی گسترده ارائه می دهد. همچنین با نشان دادن روشهای متعددی که فرم معماری با ایدهها و ایدهآلهای انتزاعی انضمام مییابد، حتی در نابودی آن، به فصل جدید مهمی در تاریخ فکری مدرنیته کمک میکند.
The twentieth century was the most destructive in human
history, but from its vast landscapes of ruins was born a new
architectural type: the cultural monument. In the wake of World
War I, an international movement arose which aimed to protect
architectural monuments in large numbers, and regardless of
style, hoping not only to keep them safe from future conflicts,
but also to make them worthy of protection from more quotidian
forms of destruction. This movement was motivated by hopeful
idealism as much as by a pragmatic belief in bureaucracy. An
evolving group—including architects, intellectuals, art
historians, archaeologists, curators, and lawyers—grew out of
the new diplomacy of the League of Nations. During and after
World War II, it became affiliated with the Allied Military
Government, and was eventually absorbed by the UN as UNESCO. By
the 1970s, this organization had begun granting World Heritage
status to a global register of significant sites—from buildings
to bridges, shrines to city centers, ruins to colossi.
Examining key episodes
in the history of this preservation effort—including projects
for the Parthenon, for the Cathedral of St-Lô, the temples of
Abu Simbel, and the Bamyian Buddahs —Lucia Allais demonstrates
how the group deployed the notion of culture to shape
architectural sites, and how architecture in turn shaped the
very idea of global culture. More than the story of an emergent
canon,Designs of Destructionemphasizes how the technical
project of ensuring various buildings’ longevity jolted
preservation into establishing a transnational set of codes,
values, practices. Yet as entire nations’ monumental
geographies became part of survival plans, Allais also shows,
this paradoxically helped integrate technologies of
destruction—from bombs to bulldozers—into cultural governance.
ThusDesigns of Destructionnot only offers a fascinating
narrative of cultural diplomacy, based on extensive archival
findings; it also contributes an important new chapter in the
intellectual history of modernity by showing the manifold ways
architectural form is charged with concretizing abstract ideas
and ideals, even in its destruction.