ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب Der Ursprung der Geistmetaphysik: Untersuchungen zur Geschichte des Platonismus zwischen Platon und Plotin

دانلود کتاب منشأ متافیزیک روح: بررسی تاریخ افلاطونیسم بین افلاطون و فلوطین

Der Ursprung der Geistmetaphysik: Untersuchungen zur Geschichte des Platonismus zwischen Platon und Plotin

مشخصات کتاب

Der Ursprung der Geistmetaphysik: Untersuchungen zur Geschichte des Platonismus zwischen Platon und Plotin

ویرایش:  
نویسندگان:   
سری:  
 
ناشر: Verlag P. Schippers 
سال نشر: 1964 
تعداد صفحات: 480
[488] 
زبان: German 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 18 Mb 

قیمت کتاب (تومان) : 46,000



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 6


در صورت تبدیل فایل کتاب Der Ursprung der Geistmetaphysik: Untersuchungen zur Geschichte des Platonismus zwischen Platon und Plotin به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب منشأ متافیزیک روح: بررسی تاریخ افلاطونیسم بین افلاطون و فلوطین نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب منشأ متافیزیک روح: بررسی تاریخ افلاطونیسم بین افلاطون و فلوطین

«[...] تعریف دقیق‌تر و طبقه‌بندی تاریخی فلسفه به اصطلاح نوافلاطونی، همواره مشکلات دشواری را به همراه داشته است. این فلسفه واقعاً با چه حق و درجه ای می تواند به عنوان تجدیدی در افلاطون گرایی اولیه تلقی شود، سؤالی است که راه حل آن به هیچ وجه به طور قطعی ثابت نیست، بلکه در روند تغییر دائمی است. اگرچه نوافلاطونی از نظر قصد و اجرای جزمی از نوشته‌های افلاطونی پیروی می‌کند، اما ویژگی‌ها و تفسیرهای مجدد گسترده‌ای را نیز نشان می‌دهد که تبار اصیل و مستمر را مشکوک جلوه می‌دهد. علیرغم اولویت روش شناختی که اشتقاق افلاطونی - که توسط خود نوافلاطونیان ادعا می شود - سزاوار آن است، تحقیقات فلسفی-تاریخی مدرن در ابتدا مجبور شد این اختلاف آشکار را به گونه ای دیگر توضیح دهد، یا به تفسیر سازنده افلاطون توسط هنرمندان بعدی یا خارجی اشاره کند. - تأثیرات فراافلاطونی و برون یونانی. از آنجایی که افلاطونیسم پس از فلسفه وجودی متفاوت هلنیسم در شرایط تاریخی کاملاً متفاوت دوباره ظهور کرد، طبیعی به نظر می رسید که دگرگونی را که به نظر می رسید در اینجا متحمل شده بود با نگرش عجیب و غریب جهانی و تلفیق دینی دوره متأخر مرتبط کنیم. بر این اساس، اعتقاد بر این بود که برخی از ویژگی‌های افلاطونی‌گرایی مدرن، مانند متعالی بودن، منفی بودن و نامحدود بودن واحد را می‌توان در الهیات و نظام‌های شرقی (گنوسیس) از انواع مختلف جستجو کرد. اما همچنین مدل هیپوستاس و نظریه ی نشأت، مفهوم nus یا فراعقلانی بودن بالاترین عمل شناخت، خود را به عنوان اشکال تفکر عصر جدید و اساساً غیرکلاسیک معرفی کردند که تنها قادر به تطبیق تصنعی متون کلاسیک بود. افلاطون گرایی به موضعی اساساً متفاوت. [...]" این دومین کتاب بزرگی است که کرامر در پنج سال اخیر در مورد افلاطونیسم منتشر کرده است. جلد اول قبلاً یک ادب را ایجاد کرده است: جلد کنونی نیز ممکن است همین کار را انجام دهد. این اثری با دانش چشمگیر است و درک انبوه عظیمی از مطالب دشوار و بحث برانگیز کمتر تأثیرگذار نیست. کرامر به دنبال ردیابی آموزه هوش الهی از افلاطون تا فلوطین است و با این کار تقریباً تاریخ متافیزیک افلاطونی تا فلوطین را نوشته است: بگذارید گفته شود که افلاطون شامل ارسطویی نیز می شود، زیرا برای کرامر ارسطو صرفاً یک افلاطونی است. تز اصلی او این است که نظریاتی را که او مورد بحث قرار می دهد تا حد زیادی می توان به عناصر تعالیم افلاطون ردیابی کرد و اینکه آنها تحولاتی هستند، و اغلب نه رادیکال، آموزه های باطنی آکادمی اولیه.


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

»[...] Die schärfere Bestimmung und geschichtliche Einordnung der sogenannten neuplatonischen Philosophie bietet von jeher eine Reihe schwieriger Probleme. Mit welchem Rechte und in welchem Grade diese Philosophie wirklich als Erneuerung des originären Platonismus aufgefaßt werden kann, ist eine Frage, deren Lösung keineswegs endgültig feststeht, sondern in ständiger Veränderung begriffen ist. Der Neuplatonismus schließt sich zwar der Intention und auch der dogmatischen Ausführung nach an die platonischen Schriften an, zeigt aber daneben tiefgreifende Eigenheiten und Umdeutungen, die eine authentische und kontinuierliche Abkunft zweifelhaft erscheinen lassen. Trotz des methodischen Vorranges, den die -- von den Neuplatonikern selbst beanspruchte — platonische Herleitung verdient, war darum die moderne philosophiegeschichtliche Forschung zunächst genötigt, die offenkundige Diskrepanz anderweitig zu erklären und dabei entweder auf eine produktive Interpretation Platons durch die Späteren oder aber auf fremde -- auBerplatonische und auDergriechische — Einflüsse zurückzugreifen. Da sich der Platonismus nach der andersartigen Immanenzphilosophie des Hellenismus unter ganz veränderten geschichtlichen Bedingungen wieder erhob, lag es nahe, die Umgestaltung, die er hier zu erleiden schien, mit der eigenartigen Welthaltung und dem religiösen Synkretismus der Spätzeit in Verbindung zu bringen. Man glaubte demgemäß bestimmte Merkmale des neueren Platonismus, wie die ÜberTranszendenz, Negativität und Unbegrenztheit des Einen, auf orientalische Theologien und Systeme (Gnosis) verschiedener Art zurückführen zu können. Aber auch Hypostasenmodell und Emanationslehre, die Konzeption des Nus oder die Suprarationalität des höchsten Erkenntnisaktes stellten sich als Denkformen einer neuen, wesentlich unklassischen Epoche dar, welche die Texte des klassischen Platonismus nur künstlich einem in den Fundamenten anders gelagerten Standort zu adaptieren vermochte. [...]« This is the second large book on Platonism that Kramer has published in five years. The first has already generated a etaliterature: the present volume may well do the same. It is a work of impressive erudition and no less impressive a grasp of a huge mass of difficult and controversial material. Kramer has set out to trace the doctrine of the divine intelligence from Plato to Plotinus and in so doing has almost written a history of Platonic metaphysics down to Plotinus: let it be said that Platonic includes Aristotelian, since for Kramer Aristotle is simply a Platonist. His main thesis is that the theories he discusses can to a large extent be traced back to elements of Plato's teaching and that they are developments, and often not radical ones, of the esoteric doctrines of the early Academy.





نظرات کاربران