دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1
نویسندگان: Peter Joachim Lapp (auth.)
سری: Beiträge zur sozialwissenschaftlichen Forschung 9
ISBN (شابک) : 9783531111674, 9783322886545
ناشر: VS Verlag für Sozialwissenschaften
سال نشر: 1972
تعداد صفحات: 163
زبان: German
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 7 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب شورای دولتی در نظام سیاسی جمهوری دموکراتیک آلمان (1960-1971): علوم اجتماعی، عمومی
در صورت تبدیل فایل کتاب Der Staatsrat im politischen System der DDR (1960 – 1971) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب شورای دولتی در نظام سیاسی جمهوری دموکراتیک آلمان (1960-1971) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
قطعاً تصادفی نیست که قانون اساسی جدید جمهوری دموکراتیک آلمان در 6 آوریل 1968 ماده 48 را به عنوان ماده مرکزی نمادین ساختار سازمانی ایالت انتخاب کرد. اگر قانون اساسی وایمار، با ماده بدنام 48 اختیارات قانونگذاری اضطراری خود، آن وسیله انفجاری را در سیستم پارلمانی ایجاد کرد که به امکان کابینه های ریاست جمهوری کمک کرد و پارلمان ها را از روند تصمیم گیری سیاسی خارج کرد، ماده 48 قانون اساسی جمهوری دموکراتیک آلمان بدیهی است. در مقایسه با این اصل غیرقابل شکست است: "مجلس خلق تنها نهاد قانون اساسی و قانونگذاری در جمهوری دموکراتیک آلمان است. هیچ کس نمی تواند حقوق آن را محدود کند." و در پیروان لنین - که در اثر معروف خود "دولت" و انقلاب» با تحقیر پارلمان های بورژوایی را به عنوان «مغازه های صحبت» که پرولتاریا کارگران جدید خود را به آنها معرفی می کرد، رد کرد. اچ. باید با هر دو نهاد نمایندگی مقننه و مجریه مخالفت کند - اصل 48 قانون اساسی جدید سوسیالیستی در ادامه می گوید: "اتاق مردم در فعالیت های خود اصل وحدت تصمیم گیری و اجرا را اجرا می کند." اما این پیام در تضاد با واقعیت در اوایل سال 1954، برتولد برشت، به عنوان یک ناظر منطبق با سیستم، با ابهام محتاطانه آهی کشید: «شاید ما از اتاق مردم خود کم میکنیم.» در واقع، به نظر میرسد که اتاق مردم، پارلمان آلمان است که هزینهها را پرداخت میکند. بالاترین ادای احترام به لقب لنین در حضورهای عمومی نادر آن: خود را به عنوان یک "جعبه پچ پچ" بدون قدرت تصمیم گیری واقعی معرفی می کند. توسعه این امر قبلاً با قانون اساسی قدیمی امکان پذیر بود.
Es ist sicherlich kein Zufall, daB die neue Verfassung der DDR yom 6. April 1968 den Artikel 48 zum symboltrachtig postierten Zentralar tikel des staatlichen Organisationsgefliges wahlte. Ratte die Weimarer Verfassung mit den gesetzgeberischen Notstandsbefugnissen ihres be ruchtigten Artikel 48 jenen Sprengsatz in das parlamentarische System eingebaut, mit dessen Rilfe die Prasidialkabinette ermoglicht und die Parlamente aus dem politis chen EntscheidungsprozeB katapultiert wur den, so solI offenkundig Artikel 48 der DDR-Verfassung demgegenuber unverbruchliche Geltungskraft des Gegenprinzips postulieren: "Die Volks kammer ist das einzige verfassungs- und gesetzgebende Organ in der Deutschen Demokratischen Republik. Niemand kann ihre Rechte einschran ken. " Und in Lenins Gefolgschaft - der in seiner beruhmten, 1917 erst mals publizierten Schrift "Staat und Revolution" die burgerlichen Parla mente verachtlich als "Schwatzbuden" abqualifizierte, denen das Prole tariat seine neuen arbeitenden, d. h. zugleich gesetzgebenden und voll ziehenden Vertretungskorperschaften entgegenstellen sollte - heiBt es weiter in Artikel 48 der neuen Sozialistischen Verfassung: "Die Volks kammer verwirklicht in ihrer Tatigkeit den Grundsatz der Einheit von BeschluBfassung und Durchflihrung. " Die Botschaft kontrastiert allerdings mit der Realitat. Bereits 1954 hatte Bertold Brecht als systemkonformer Beobachter in vorsichtiger Doppeldeutigkeitgeseufzt: "Vielleicht machen wir zu wenig aus unserer Volkskammer. " Tatsachlich scheint die Volks kammer jenes deutsche Parlament zu sein, das bei seinen seltenen offent-· lichen Auftritten Lenins Epitheton den hochsten Tribut zollt: es prasentiert sich als eine "Schwatzbude" ohne echte Entscheidungsmacht. Die Entwicklung hierzu war bereits mit der alten Verfassung ermoglicht.
Front Matter....Pages 1-10
Einleitung....Pages 11-14
Bildung des Staatsrates der DDR....Pages 15-34
Der Staatsrat im Verfassungsgefüge der DDR....Pages 35-67
Anspruch und Macht des Staatsrates der DDR....Pages 68-150
Back Matter....Pages 131-164