Der Mond

ماه بخیر، تو چنان بی سر و صدا در میان ابرهای عصر قدم می زنی. اراده حکیمانه خالق شما از شما خواسته که به آن مسیر کشیده شوید. (برگرفته از ترانه ای قدیمی) ماه، این همدم خاموش زمین ما و نگهبان خاموش شب های ما، در حال حاضر نه تنها در پیش زمینه توجه منجمان قرار دارد، بلکه در کانون توجه افکار عمومی جهان قرار گرفته است. آمریکایی ها قبلاً روی آن فرود آمده اند. کتابچه ما در نظر گرفته شده است تا دانش ماه را به یک دایره گسترده منتقل کند، که اخترشناسان با تلاش خستگی ناپذیر در کارهای تحقیقاتی عمدتاً مادام العمر و سرسخت به دست آورده اند. نتایج آنها راه را برای فرود آینده بر ماه هموار می کند. البته بعد از اولین قدم زدن روی ماه باید خیلی چیزها اصلاح شود. از این نظر، شرح زیر را می توان به عنوان تاریخچه علم قمری نیز در نظر گرفت، که تفاوت گسترده بین روش های کلاسیک نجوم از راه دور و اکتشاف مستقیم فضانوردی ماه را روشن می کند. ما پنج فصل خود را تقریباً به ترتیب زمانی توسعه سازماندهی کرده ایم. قدیمی ترین دانش ما به شکل و حرکت ماه مربوط می شود. با اختراع تلسکوپ در قرن هفدهم، عصر سلنوگرافی (به یونانی: selene = ماه) آغاز شد که بعدها به فیزیک ماه در اواسط قرن گذشته منجر شد. اگر ماه گرفتگی اولین شاهد علاقه مندی به ستاره شناسی در طلوع تمدن بود، تنها در چند دهه اخیر است که این شاخه از نجوم به اوج خود رسیده است.

Guter Mond, du gehst so stille durch die Abendwolken hin. Deines Schöpfers weiser Wille hieß auf jene Bahn dich ziehn. (Aus einem alten Volksliede) Der Mond, dieser stille Begleiter unserer Erde und stumme Wächter unserer Nächte, steht gegenwärtig nicht nur im Vorder­ grund des Interesses der Astronomen, sondern er ist auch in den Mittelpunkt der Weltöffentlichkeit gerückt, da Amerikaner bereits auf ihm gelandet sind. Unser Büchlein soll weiten Kreisen Kenntnisse vom Monde vermitteln, die von Astronomen in meist lebenslanger, zäher For­ schungsarbeit mit unermüdlichem Fleiße gewonnen wurden. Ihre Ergebnisse sind die Wegbereiter zur bevorstehenden Mondlandung. Vieles wird freilich nach dem ersten Spaziergang auf dem Monde zu korrigieren sein. So gesehen kann die folgende Beschreibung auch als eine Ge­ schichte der Mondwissenschaft gelten, die den riesigen Unterschied zwischen den klassischen Methoden der Astronomie aus großer Entfernung und der unmittelbaren astronautischen Erforschung des Mondes augenfällig macht. Wir haben unsere fünf Kapitel in eine beinahe chronologische Reihenfolge der Entwicklung gegliedert. Unsere ältesten Erkennt­ nisse beziehen sich auf die Form und Bewegung des Mondes. Mit der Erfindung des Fernrohrs im 17. Jahrhundert begann die Zeit der Selenographie (griechisch: Selene = Mond), die später in der Mitte des vorigen Jahrhunderts in die Physik des Mondes mün­ dete. Wenn die Mondfinsternisse zu Beginn der Zivilisation die ersten Zeugen des Interesses an der Astronomie waren, so hat sich doch dieser Zweig der Astronomie erst in den letzten Jahrzehnten zu einem Höhepunkt entwickelt.