Der Mitmensch und der Gegenmensch im sozialen Leben der nächsten Zukunft

تلاش برای نتیجه گیری در مورد آینده احتمالی از تجربیات حال و گذشته آسان نیست. سؤالی که قبلاً در کار «تغییر و ثبات در زندگی اجتماعی» 1 مطرح کرده‌ام، که سرنخ‌هایی برای رفتارهای بین‌فردی در دهه‌های آینده داریم، با مشکلاتی پیش روی ما انباشته شده است. چه چیزی دائمی است، چه چیزی قابل تغییر است؟ من فقط می توانم آنچه را که در کتابچه شماره 2م گفته شد تکرار کنم: «آنچه دائمی است آن چیزی است که ضروری است، چیزی که همیشه قابل توجه است، حتی اگر غالباً توسط خودسری انسان به عقب رانده شود. از سوی دیگر، تغییر پذیر حاصل شرایط زمانی، ساعتی است که می گذرد. همیشه تحت تأثیر چیز جدیدی است. . . با این حال، عناصر تداوم در هر رویداد قابل تغییری مخلوط می شوند. با این حال، برداشت‌های لحظه‌ای زودگذر غالباً بسیار غالب است. تحت تأثیر آنها، درس های گذشته به قدری آسان به فراموشی سپرده می شوند که باید باور داشت که اکثریت قریب به اتفاق مردم اجازه می دهند اراده و ترس هایشان تقریباً منحصراً توسط زمان حال زودگذر آن لحظه تعیین شود. با این حال، این ارادت به آنچه در حال حاضر سطحی است، انجام نیت برای گفتن چیزی در مورد آینده را نیز دشوارتر می کند، به خصوص اگر این موضوع فقط مربوط به امور اجتماعی و آنچه برای چند دهه آینده است، باشد.

Der Versuch, aus den Erfahrungen der Gegenwart und Vergangenheit Schlüsse auf die wahrscheinliche Zukunft zu ziehen, ist nicht leicht lösbar. Die Frage, die ich bereits in der Schrift »Wandel und Beständigkeit im sozialen Leben« 1 aufgewor­ fen habe, welche Anhaltspunkte wir für das zwischenmenschliche Verhalten in den nächsten Jahrzehnten besitzen, türmt sich mit manchen Schwierigkeiten vor uns auf. Was ist das Beständige, was ist das Wandelbare? Ich kann nur das in meinem Büchlein Gesagte wiederholen 2: »Das Beständige ist das Wesentliche, das stets Beachtenswerte, wenn es auch durch menschliche Willkür oft in den Hintergrund gerückt wird. Das Wandelbare dagegen ist das Produkt der zeitlichen Umstände, der dahinschwindenden Stunde; es wird stets durch Neues beeinflußt . . . Jedem wandelbaren Geschehen sind aber Elemente des Beharrens beigemischt. « Jedoch sind die Eindrücke des vergänglichen Augenblicks zumeist so vorwiegend; unter ihrem Einflusse werden die Lehren der Vergangenheit so leicht dem Vergessen anheimgegeben, daß man glauben muß, die sehr große Mehrheit der Menschen lasse sich in ihrem Wollen und Fürchten fast nur vom flüchtigen Jetzt des Zeit­ lichen bestimmen. Diese Hingabe an das im Augenblick Vordergründige erschwert aber auch die Aus­ führung der Absicht, über das Zukünftige etwas auszusagen, gerade wenn es nur das Soziale und für die nächsten Jahrzehnte Angenommene betrifft.