Der innenpolitische Sicherheitsdiskurs in Deutschland: Zur diskursiven Konstruktion des sicherheitspolitischen Wandels 2001-2009

حوزه سیاسی امنیت داخلی از 11 سپتامبر دستخوش تغییرات فزاینده ای بوده است. این تغییر، بر اساس تز، ابتدا در زبان محقق شد، زیرا (نا)امنیتی و تهدیدها در زبان عمومی ساخته می‌شوند و در عین حال مبنایی برای مشروعیت بخشیدن به تصمیمات سیاسی در زبان ایجاد می‌شوند. بنابراین 11 سپتامبر باید برحسب ارتباط آن با جمهوری فدرال تفسیر شود و سناریوهای مختلف تهدید و پردازش خط مشی امنیتی آنها باید توسط بازیگران سیاست امنیتی پیش نویس می شد. درک تغییر سیاست امنیتی به عنوان یک ساختار گفتمانی، وابستگی متقابل زبان، گفتمان و سیاست امنیتی را در نظر می گیرد. با تجزیه و تحلیل گفتمان سیاسی فدرال در مورد امنیت داخلی، می توان عناصر سازنده آن را ساختارشکنی کرد و سوال بازسازی های دیگر را مطرح کرد.

​Das Politikfeld der Inneren Sicherheit ist seit 9/11 verstärkt im Wandel begriffen. Dieser Wandel, so die These, wurde zunächst sprachlich realisiert, denn (Un-)Sicherheit sowie Bedrohungen werden in der Öffentlichkeit sprachlich konstruiert und zugleich wird sprachlich eine Legitimationsbasis für politische Entscheidungen geschaffen. 9/11 musste deshalb in seiner Relevanz für die Bundesrepublik gedeutet sowie verschiedene Bedrohungsszenarien und deren sicherheitspolitische Bearbeitung von den sicherheitspolitischen Akteuren entworfen werden. Den sicherheitspolitischen Wandel als diskursive Konstruktion zu begreifen, trägt der Interpendenz von Sprache, Diskurs und Sicherheitspolitik Rechnung. Über die Analyse des bundespolitischen Diskurses zur Inneren Sicherheit können seine konstitutiven Elemente dekonstruiert und die Frage nach anderen Rekonstruktionen gestellt werden.