دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 2. Auflage
نویسندگان: Maxim Biller
سری:
ناشر: Kiepenheuer & Witsch
سال نشر: 2009
تعداد صفحات: 0
زبان: German
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 235 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Der gebrauchte Jude: Ein Selbstportrait: Ein Selbstporträt به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب یهودی مورد استفاده: یک عکس پرتره: یک عکس پرتره نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
چرا نویسنده ای عصبانی شدم: ماکسیم بیلر و آلمانی ها او در پراگ به دنیا آمد، در ده سالگی به آلمان آمد، در هفده سالگی شروع به تحصیل کرد – آلمانی ها، کتاب هایشان، همسرانشان، اشتباهاتشان. کتاب زندگینامه بیلر مانند یک رمان، داستان تراژدی-کمیک یهودی را روایت میکند که در کشوری نویسنده میشود که در آن هیچ یهودی دیگری نباید وجود داشته باشد. با ماکسیم بیلر، یهودیان و آلمانی ها هستند، ترتیب مهم نیست. او داستانی سبک، کنایهآمیز و شاعرانه درباره مرد جوانی تعریف میکند که مدام میشنود که نباید اصرار کند که او باشد، و بعد برای همه روشن میکند که وقتی شروع به نوشتن میکند نمیتوان جلوی او را گرفت. آنچه خواننده به دست می آورد، داستان هنرمند در جوانی است که در جستجوی جایگاه خود در زندگی است. در سفری که به همراه نویسنده به اسرائیل داشت، اولین رمان بیلر در یک حمله تقریباً هزار تکه شد و خوشبختانه هرگز ظاهر نشد. بنابراین بیلر زمانی که روزنامهنگار شد، مدتها نویسنده بود، در Die Zeit، در اشپیگل مینوشت و وقتی ستون تمپو «100 خط نفرت» برای او اختراع شد، نه نگفت. پشیمان است، گاهی اوقات نه هنگامی که یهودیان فرانکفورت می خواستند از نمایشنامه فاسبیندر به نام «آشغال، شهر و مرگ» جلوگیری کنند، او ترجیح داد با بهترین دوستش دانی گلد به فاحشه خانه برود. همیشه دانی یک روز او به اسرائیل می رود تا بفهمد که اسرائیلی ها واقعاً یهودی هم نیستند.با این کتاب اوایل دهه 1980 برمی گردند، مونیخ، پایتخت مخفی، آسمان عصر بر فراز شومان، آیسباخ در باغ انگلیسی، موسیقی پاپ و جدید. موج، و کتابهای بیشتر و بیشتر: «Geleitbrief» پاسترناک، «خیابان» مردخای ریچلر و بعداً «تواریخ» باب دیلن. آنچه بیلر ارائه می دهد در این سنت قرار دارد: داستان زندگی یک هنرمند. یا همانطور که می گفت: «تا بیست سالگی همه چیز را می دانیم، در سی سالگی واقعاً می دانیم و تا چهل سالگی اصلاً هیچ چیز نمی دانیم».
Warum ich ein wütender Schriftsteller wurde: Maxim Biller und die DeutschenGeboren wurde er in Prag, mit zehn Jahren kam er nach Deutschland, mit siebzehn fing er an zu studieren – die Deutschen, ihre Bücher, ihre Frauen, ihre Fehler. Billers autobiographisches Buch erzählt wie ein Roman die tragikomische Geschichte eines Juden, der in einem Land Schriftsteller wird, in dem es keine Juden mehr geben sollte.Dieses Selbstporträt zeigt, wie man sich selbst auf die Spur kommt – und seinen Freunden und Feinden. Bei Maxim Biller sind es die Juden und die Deutschen, die Reihenfolge spielt keine Rolle. Er erzählt leicht, ironisch und poetisch von einem jungen Mann, der immer wieder hört, er solle nicht darauf bestehen, der zu sein, der er ist, und spätestens dann allen klarmacht, dass er nicht zu bremsen ist, als er mit dem Schreiben beginnt. Was der Leser bekommt, ist die Geschichte vom Künstler als jungem Mann, der nach seinem Ort im Leben sucht. Billers erster Roman wird auf einer Reise nach Israel zusammen mit dem Autor bei einem Anschlag beinahe in tausend Stücke gerissen und erscheint zum Glück trotzdem nie. Biller ist also längst Schriftsteller, als er Journalist wird, er schreibt in der Zeit, im Spiegel und sagt nicht Nein, als für ihn die Tempo-Kolumne »100 Zeilen Hass« erfunden wird, was er später manchmal bereut, manchmal nicht. Als die Frankfurter Juden Fassbinders Stück »Der Müll, die Stadt und der Tod« verhindern wollen, geht er mit seinem besten Freund Donny Gold lieber ins Bordell. Überhaupt Donny. Der geht eines Tages nach Israel, um dort zu erkennen, dass die Israelis auch nicht wirklich Juden sind.Mit diesem Buch kommen die frühen 80er-Jahre zurück, München, die heimliche Hauptstadt, der Abendhimmel über dem Schumann’s, der Eisbach im Englischen Garten, Pop und New Wave, und immer wieder Bücher: Pasternaks »Geleitbrief«, Mordecai Richlers »The Street« und später Bob Dylans »Chronicles«. Was Biller liefert, steht in dieser Tradition: eine Künstler-Lebensgeschichte. Oder wie er es sagen würde: »Mit zwanzig wissen wir alles, mit dreißig wissen wir es wirklich, und mit vierzig wissen wir gar nichts mehr.«