Der Aufstieg der Wissenschaftlichen Philosophie

در ویرایش دوم نسخه آلمانی چرا ما یک سری کتاب در مورد فلسفه علم در رشته های مختلف اصلی را با ویرایش جدیدی از کتاب "Aufstieg der Wissenschaften Philosophie" اثر هانس رایشنباخ باز می کنیم، که چاپ اول آن بود. در سال 1951 در ایالات متحده منتشر شد؟ زیرا پس از گذشت هفده سال، همچنان با زبان دقیق و قابل فهم خود مانند آن زمان تازه می خواند، زیرا مشکل بین عقل گرایی و تجربه گرایی، مخالفت آن با متافیزیک و هستی شناسی به عنوان شالوده فلسفی علوم طبیعی هنوز در اروپای مرکزی مطرح است. با این وجود، رایشن باخ هیچ پوزیتیویسم فیزیکی را در برابر فلسفه به طور کلی بازی نمی کند، بلکه از یک تحلیل مستقل و فلسفی از فیزیک دفاع می کند، زیرا به عنوان مثال. به عنوان مثال، این سؤال که ماده از چه چیزی تشکیل شده است «تنها با کمک آزمایش های فیزیکی نمی توان پاسخ داد، بلکه نیاز به چنین تحلیلی دارد» (ص 199). در مورد تحقیقات علمی دشوار، «عقل سلیم» برای او کافی نیست (ص 201). نمونه دیگری از گذار از علم به فلسفه: شما می توانید تاریخ جهان را در حدود 2 میلیارد سال پیش ردیابی کنید. اگر اکنون بپرسیم که خود اورگاسبال چگونه به وجود آمده است، دانشمند با چنین پرسشی فیلسوف می شود (ص 233). با این حال، رایشنباخ بین فیلسوفانی از نوع نظری، که کیهان‌شناسی را اختراع کردند که علم را جایگزین افسانه یا عمل خلقت از هیچ می‌کند، و فیلسوفان از نوع مدرن تمایز قائل می‌شود.

ZUR 2. AUFLAGE DER DEUTSCHEN AUSGABE Warum eröffnen wir eine Buchreihe über Wissenschafts­ theorie verschiedener Hauptdisziplinen mit einer Neu­ auflage von Hans Reichenbachs Buch "Aufstieg der wissen­ schaftlichen Philosophie", dessen 1. Auflage 1951 in den USA erschien? Weil es sich mit seiner präzisen und ver­ ständlichen Sprache nach siebzehn Jahren immer noch so frisch wie damals liest, weil seine Problematik zwischen Rationalismus und Empirismus, seine Opposition gegen Metaphysik und Ontologie als philosophische Grund­ legung der Naturwissenschaft immer noch in Mittel­ europa aktuell ist. Reichenbach spielt aber trotzdem keinen physikalischen Positivismus gegen Philosophie überhaupt aus, sondern tritt für eine autonome, philoso­ phische Analyse der Physik ein, weil z. B. die Frage, wor­ aus die Materie besteht, "mit Hilfe von physikalischen Experimenten allein nicht beantwortet werden kann, sondern eine solche Analyse erfordert" (S. 199). Ihm genügt auch nicht der "gesunde Menschenverstand", wenn es sich um schwierige wissenschaftliche Untersuchungen handelt (S. 201). Noch ein Beispiel für den Umschlag von Wissenschaft zu Philosophie: Man kann die Geschichte des Weltalls etwa 2 Milliarden Jahre zurückverfolgen. Wenn man nun danach fragt, wie der Urgasball selbst noch ent­ standen ist, wird der Wissenschaftler mit einer solchen Frage zum Philosophen (S. 233). Reichenbach unterschei­ det hier aber Philosophen von spekulativem Typ, die eine Kosmogonie erfanden, welche an die Stelle der Wissen­ schaft ein Märchen setzte oder einen Schöpfungsakt aus dem Nichts annahm, und solche von modernem Typ.