Der Alterspräsident: Ein Konstituierungsreglement und seine Alternativen

گشایش پارلمان توسط یک رئیس جمهور ارشد را می توان یک رویه «در درجه اول دموکراتیک» دانست که ارتباط مستقیمی بین آغاز دموکراسی قاره اروپا و پارلمانتاریسم امروزی برقرار می کند. اما اگر یک فرد افراطی یا جنجالی به این دفتر بیاید و سخنرانی بسیار تبلیغاتی همراه با آن را انجام دهد، چه؟ از یک سو، بندیکت برونر ویژگی های تاریخی، سیاسی، حقوقی، پرسنلی و ارتباطی سه گزینه مهم اداری را برای افتتاح پارلمان مقایسه می کند. از سوی دیگر، او موقعیت‌هایی را بررسی می‌کند که در آن اختلافات بر سر روسای جمهور ارشد وجود داشته و راه‌حل‌های درگیری پیدا شده را تحلیل انتقادی می‌کند. ابقای دفتر، تغییر یا لغو دفتر؟ این سوال به فرهنگ سیاسی یک دموکراسی گسترش می یابد.

Die Eröffnung eines Parlaments durch einen Alterspräsidenten kann als „urdemokratisches“ Verfahren gelten, das eine direkte Verbindung zwischen den Anfängen der kontinentaleuropäischen Demokratie und dem heutigen Parlamentarismus herstellt. Was aber, wenn ein Extremist oder eine anderweitig umstrittene Person in dieses Amt und zu der damit verbundenen öffentlich stark beachteten Rede kommt? Benedikt Brunner vergleicht zum einen die historischen, politischen, rechtlichen, personellen und kommunikativen Eigenschaften der drei wichtigsten Amtsoptionen für eine Parlamentseröffnung. Zum anderen untersucht er Situationen, in denen es Streit um Alterspräsidenten gab, und unterzieht die gefundenen Konfliktlösungen kritischen Analysen. Beibehaltung des Amtes, Modifikation oder Abschaffung des Amtes? Diese Frage reicht bis hinein in die politische Kultur einer Demokratie.