Demokratie nach dem Ende des Kommunismus: Regimewechsel, Transition und Demokratisierung im Postkommunismus

دموکراسی پس از پایان کمونیسم - این عنوان دو سؤال را مطرح می کند: 1. در پایان تحولات تاریخی جهانی که در حدود سال 1985 با گلاسنوست و پرسترویکا در اتحاد جماهیر شوروی آغاز شد، که در سال 1989 به انقلاب های شرق مرکزی تبدیل شد. و اروپای جنوب شرقی روپا و در سال 1991 منجر به پایان "پیشاهنگ انقلاب جهانی" سابق، اتحاد جماهیر شوروی، دموکراسی؟ 2. آینده دموکراسی های مستقر غرب پس از تحولات در کشورهای کمونیستی چگونه است؟ در سرخوشی سال 1989، برای مدت کوتاهی به نظر می رسید که لیبرال دموکراسی از درگیری سیستمی به عنوان "پیروز" بیرون آمده است. جای تعجب نیست که با توجه به این پیشرفت، امیدهای زیادی به آینده ای دموکراتیک و در نتیجه صلح آمیزتر بسته شد. در این زمینه، دانشمند علوم سیاسی اسرائیلی، شلومو آوینری، از یک امید تقریبا مسیحایی در جوامعی که بر کمونیسم غلبه کرده اند، بلکه در غرب صحبت کرد. در جریان رویدادهای نفس گیر اواخر سال 1989 / اوایل 1990، تعداد کمی تردید داشتند که انتقال سریع به اقتصاد بازار ضروری و ممکن است و دموکراسی تقریباً همبستگی طبیعی با اقتصاد بازار است. در این میان، ناامیدی به وجود آمده است. دموکراسی‌سازی در کشورهای پساکمونیستی با سختی‌تر از آنچه انتظار می‌رفت در حال پیشرفت است و در برخی کشورها، بیش از همه در "قلب" امپراتوری شوروی سابق، روسیه، تلاش‌های دیکتاتوری جدید به راه افتاده است. با وجود این خطرات که هنوز نمی توان پیامدهای احتمالی آن را ارزیابی کرد، فروپاشی کمونیسم به تقابل هایی که بیش از نیم قرن ادامه داشت، پایان داد.

Demokratie nach dem Ende des Kommunismus -dieser Titel wirft zwei Fragen auf: 1. Wird am Ende des welthistorischen Umbruchs, der etwa 1985 mit Glasnost und Perestroika in der Sowjetunion begann, der 1989 in die Revolutionen in Mittel-Ost-und Südosteu­ ropa mündete und 1991 zum Ende der einstmaligen "Vorhut der Weltrevolution", der Sowjetunion führte, die Demokratie stehen? 2. Wie stellt sich die Zukunft der etablierten Demokratien des We­ stens nach dem Umbruch in den kommunistischen Ländern dar? In der Euphorie des Jahres 1989 schien es für kurze Zeit, als wäre die liberale Demokratie als "Sieger" aus der Systemausein­ andersetzung hervorgegangen. Es verwundert nicht, daß angesichts dieser Entwicklung große Hoffnungen in eine demokratische und damit friedlichere Zukunft gesetzt wurden. Der israelische Poli­ tikwissenschaftler Shlomo A vineri hat in diesem Zusammenhang von einer fast messianischen Hoffnung in den Gesellschaften, die den Kommunismus überwunden hatten, aber auch im Westen gesprochen. Während der atemberaubenden Ereignisse Ende 1989/Anfang 1990 bezweifelten nur wenige, daß der schnelle Übergang zur Marktwirtschaft nötig und möglich und die Demokratie das gleich­ sam natürliche Korrelat zur Marktwirtschaft sei. Inzwischen ist Ernüchterung eingekehrt. Die Demokratisierung in den postkommunistischen Ländern geht mühsamer voran, als erwartet und in manchen Ländern, allen voran im "Kernland" des ehemaligen sowjetischen Imperiums, Rußland, regen sich neue diktatorische Bestrebungen. Trotz dieser, in ihren möglichen Konsequenzen noch nicht abzu­ schätzenden Gefährdungen hat der Zerfall des Kommunismus die mehr als ein halbes Jahrhundert bestehenden Konfrontationen beendet.