ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب Democracy to come : politics as relational praxis

دانلود کتاب دموکراسی آینده: سیاست به مثابه پراکسیس رابطه ای

Democracy to come : politics as relational praxis

مشخصات کتاب

Democracy to come : politics as relational praxis

ویرایش: [1 ed.] 
نویسندگان:   
سری:  
ISBN (شابک) : 9780190670986, 0190671009 
ناشر: Oxford University Press 
سال نشر: 2017 
تعداد صفحات: 193 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 1 Mb 

قیمت کتاب (تومان) : 49,000



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 4


در صورت تبدیل فایل کتاب Democracy to come : politics as relational praxis به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب دموکراسی آینده: سیاست به مثابه پراکسیس رابطه ای نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب دموکراسی آینده: سیاست به مثابه پراکسیس رابطه ای

در این کتاب فرد دال مایر زمینه را برای درک جدیدی از دموکراسی فراهم می کند. او استدلال می کند که دموکراسی یک سیستم باثبات نیست که در یک اقتدار آشکار (مانند سلطنت) لنگر انداخته باشد، بلکه توسط حکومت فرورفته و کاملاً بالقوه "مردم" حفظ شده است. از این رو، دموکراسی باید دائماً خود را از نو اختراع کند، که از نظر الهیاتی شبیه یک creatio continua باشد. مانند یکی از موبایل های کالدر، دموکراسی برای او شامل سه عنصر اساسی است که باید دائماً متعادل شوند: مردم، رهبران سیاسی و اهداف سیاست. در جایی که این تعادل مختل شود، دموکراسی به پوپولیسم، بناپارتیسم یا مسیحیت منحرف می شود. با توجه به این نیاز به تعادل، سیاست دموکراتیک اساساً یک "پراکسیس رابطه ای" است.

در عصر جهانی شدن ما، دموکراسی را نمی توان در داخل محدود کرد. دلمایر این ایده را رد می‌کند که می‌توان آن را به صورت استبدادی از طریق تغییر رژیم اجباری در خارج از کشور تحمیل کرد، یا اینکه مدل غالب غربی را می‌توان به سادگی به جای دیگری منتقل کرد. در این رابطه، او معادله دموکراسی را با دنبال کردن منافع شخصی یا جمعی به چالش می‌کشد و اصرار می‌ورزد که تصورات اخلاقی‌تر دیگری ممکن است و جوامع مختلف باید دموکراسی را با منابع فرهنگی خود پرورش دهند. او با ارائه مثال‌هایی، تلاش‌هایی را برای ایجاد دموکراسی در خاورمیانه، چین و هند (به ترتیب با منابع اسلامی، کنفوسیوس و هندو) مورد بحث قرار می‌دهد. در پایان، امید دلمایر به یک \"دموکراسی در آینده\" است، یعنی یک جامعه جهان وطنی که نه توسط نیروی هژمونیک بلکه با روحیه برابری و احترام متقابل اداره می شود.


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

In this book Fred Dallmayr lays the groundwork for a new understanding of democracy. He argues that democracy is not a stable system anchored in a manifest authority (like monarchy), but is sustained by the recessed and purely potential rule of the "people". Hence, democracy has to constantly reinvent itself, resembling theologically a creatio continua. Like one of Calder's mobiles, democracy for him involves three basic elements that must be balanced constantly: the people, political leaders, and policy goals. Where this balance is disrupted, democracy derails into populism, Bonapartism, or messianism. Given this need for balance, democratic politics is basically a "relational praxis."

In our globalizing age, democracy cannot be confined domestically. Dallmayr rejects the idea that it can be autocratically imposed abroad through forced regime change, or that the dominant Western model can simply be transferred elsewhere. In this respect, he challenges the equation of democracy with the pursuit of individual or collective self-interest, insisting that other, more ethical conceptions are possible and that different societies should nurture democracy with their own cultural resources. Providing examples, he discusses efforts to build democracy in the Middle East, China, and India (respectively with Islamic, Confucian and Hindu resources). In the end, Dallmayr's hope is for a "democracy to come", that is, a cosmopolitan community governed not by hegemonic force but by the spirit of equality and mutual respect.





نظرات کاربران