Democracy in the dark : the seduction of government secrecy

از گاوصندوق به اندازه انسان دیک چنی گرفته تا گردآوری اطلاعات گسترده آژانس امنیت ملی، رازداری غالباً شیوه کار دولت آمریکا را بهتر از ایده آل های قانون اساسی به تصویر می کشد. در این کتاب مهم جدید، Frederick A.O. شوارتز جونیور، که مشاور ارشد کمیته اطلاعات کلیسای ایالات متحده بود - که تلاش FBI را برای وادار کردن مارتین لوتر کینگ به خودکشی فاش کرد. به خدمت گرفتن مافیا توسط سیا برای کشتن فیدل کاسترو. و برنامه سی ساله آژانس امنیت ملی برای دریافت کپی از تمام تلگراف های خروج از ایالات متحده - از نمونه هایی از پرتاب اولین بمب اتمی و بحران موشکی کوبا گرفته تا ایران کنترا و 11 سپتامبر برای روشن کردن این سوال اصلی استفاده می کند: تا چه حد رازداری آیا حکمرانی خوب نیاز دارد؟ شوارتز استدلال می‌کند که در حالی که کنترل اطلاعات ضروری است، دولت‌ها طعمه فرهنگ رازداری می‌شوند که در نهایت نه تنها برای دموکراسی خطرناک است، بلکه در تضاد با آن است. این تاریخ زمینه اساسی پرونده های اخیر از چلسی منینگ تا ادوارد اسنودن را فراهم می کند.

دموکراسی در تاریکی یک همراه طبیعی برای شوارتز کنترل نشده و نامتعادل است، نوشته مشترک با عزیز حوک، که قدرت قوه مجریه را تقویت کرد - قدرتی که اغلب به استفاده از رازداری بستگی دارد و از آن ناشی می شود.