Deleuze and Time

تفکر دلوز در مورد ماهیت موقتی در طول زندگی حرفه‌ای‌اش با ارجاع به مجموعه پیچیده‌ای از مفاهیم، ​​متفکران و آثار هنری و همچنین پدیده‌های طبیعی و اجتماعی توسعه یافت.

در این مجموعه، دانشمندان برجسته بین‌المللی، اصلاحات دلوز در اندیشه شخصیت‌های تاریخی، از باستان - افلاطون، ارسطو، فلوطین، لوکرتیوس - تا مدرن‌ها - اسپینوزا را توضیح می‌دهند. کانت، هوسرل، نیچه، برگسون، سیموندون، نگری - و همچنین استفاده او از زمینه های علمی مانند نظریه پیچیدگی و ترمودینامیک.

این کتاب نشان می‌دهد که فلسفه زمان در توسعه کار دلوز نقش اساسی داشته است. این مجموعه علاوه بر بحث در مورد چگونگی مفهوم‌سازی زمان در تفاوت و تکرار و منطق حس، به دلیل تبیین اصلاحات دلوز از این مفهوم در دو کتابش درباره سینما برجسته است.

Deleuze’s thought on the nature of temporality developed throughout his career in reference to a complex array of concepts, thinkers and artistic works as well as natural and social phenomena.

In this collection, leading international scholars elaborate on Deleuze’s modification of the thought of historical figures, from the ancients - Plato, Aristotle, Plotinus, Lucretius - through to the moderns – Spinoza Kant, Husserl, Nietzsche, Bergson, Simondon, Negri - as well as his use of scientific fields such as complexity theory and thermodynamics.

The book shows that the philosophy of time was central to the development of Deleuze’s work. In addition to discussing how time is conceptualized in Difference and Repetition and The Logic of Sense, this collection stands out for its elucidation of Deleuze’s modification of the concept in his two books on cinema.