Deleuze and the Schizoanalysis of Visual Art

مفهوم اسکیزونالیز تلفیق دلوز و گاتاری از تئوری های الهام گرفته از روانکاوانه درباره خود، میل جنسی و میل با نظریه های اقتصاد، تاریخ و جامعه الهام گرفته از مارکس است. شیزوکاوی معتقد است که کارکرد هنر هم سیاسی و هم زیبایی شناختی است - ادراک را تغییر می دهد. اگر کسی نتواند تصور را تغییر دهد، پس نمی‌تواند چیزی را از نظر سیاسی تغییر دهد. به همین دلیل است که دلوز و گاتاری همیشه اصرار دارند که هنرمندان در سطح واقعی (نه تخیلی یا نمادین) عمل کنند. در نهایت، آنها استدلال می کنند، هیچ تمایزی لازم بین زیبایی شناسی و سیاست وجود ندارد. آنها صرفاً دو روی یک سکه هستند که هر دو به شکل گیری و دگرگونی هنجارهای اجتماعی و فرهنگی توجه دارند. دلوز و اسکیزونالیز هنرهای تجسمی به بررسی این موضوع می پردازد که چگونه هر هنرمند، خوب یا بد، به ساختار و ماهیت جامعه کمک می کند زیرا کار آنها یا هنجارهای اجتماعی را تقویت می کند یا آنها را به چالش می کشد. از این منظر، ما همه هنرمندیم، همه ما پتانسیل انجام کاری را داریم که می‌توان آن را «عملکرد زیبایی‌شناختی-سیاسی» نامید و دنیای اطراف خود را تغییر داد. یا برعکس، ما نه تنها می‌توانیم بگذاریم وضعیت موجود پایدار بماند، بلکه برای حفظ آن بجنگیم، انگار که خود آزادی است.

ویرایش شده توسط یکی از دانشمندان برجسته جهان در مطالعات دلوز و یک هنرمند ماهر، متصدی و منتقد، این مجموعه چشمگیر از نوشته‌های دانشگاهیان و هنرمندان حرفه‌ای یک ابزار تخیلی هیجان‌انگیز برای دانشجویان سطح بالا و دانشگاهیان است که در حال تحقیق و مطالعه در زمینه هنرهای تجسمی، نظریه انتقادی، فلسفه قاره‌ای و رسانه هستند.

The concept of schizoanalysis is Deleuze and Guattari's fusion of psychoanalytic-inspired theories of the self, the libido and desire with Marx-inspired theories of the economy, history and society. Schizoanalysis holds that art's function is both political and aesthetic - it changes perception. If one cannot change perception, then, one cannot change anything politically. This is why Deleuze and Guattari always insist that artists operate at the level of the real (not the imaginary or the symbolic). Ultimately, they argue, there is no necessary distinction to be made between aesthetics and politics. They are simply two sides of the same coin, both concerned with the formation and transformation of social and cultural norms. Deleuze and the Schizoanalysis of Visual Art explores how every artist, good or bad, contributes to the structure and nature of society because their work either reinforces social norms, or challenges them. From this point of view we are all artists, we all have the potential to exercise what might be called a 'aesthetico-political function' and change the world around us; or, conversely, we can not only let the status quo endure, but fight to preserve it as though it were freedom itself.

Edited by one of the world's leading scholars in Deleuze Studies and an accomplished artist, curator and critic, this impressive collection of writings by both academics and practicing artists is an exciting imaginative tool for a upper level students and academics researching and studying visual arts, critical theory, continental philosophy, and media.