Deleuze, Japanese Cinema, and the Atom Bomb: The Spectre of Impossibility

دیوید دیمر اولین برخورد پایدار بین کتاب‌های سینما ژیل دلوز و سینمای ژاپن پس از جنگ را برقرار می‌کند و چگونگی واکنش فیلم‌های ژاپنی به بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی را بررسی می‌کند. از روزهای اولیه سانسور سیاسی اشغال تا آزادی های اجتماعی و فرهنگی دهه 1960 و پس از آن، این کتاب به بررسی چگونگی ظاهر شدن تصاویر رویداد هسته ای در سینمای ژاپن پس از جنگ می پردازد.

هر فصل با تمرکز بر روی آن شروع می شود. یک یا چند مورد از سه مضمون کلیدی دلوزی - تصویر، تاریخ و اندیشه - قبل از اینکه به گزیده‌ای از فیلم‌ها از سال 1945 تا امروز نگاه کنیم. اینها شامل فیلم های کارگردانان مشهور کوروساوا آکیرا، شیندو کانتو، اوشیما ناگیسا و امامورا شوهی می شود. کلاسیک محبوب و فرقه - گودزیلا (1954)، آکیرا (1988) و تتسوو (1989); تلنگرهای ژانر معاصر - حلقه (1998)، مرده یا زنده (1999) و کاشرن (2004). مستندهای آوانگارد و کمتر دیده شده. نویسنده مجموعه‌ای از جداول را برای روشن کردن مؤلفه‌های مفهومی به کار رفته در متن ارائه می‌کند و افزودنی منحصربه‌فرد برای مطالعات دلوز و سینما ایجاد می‌کند.

David Deamer establishes the first ever sustained encounter between Gilles Deleuze's Cinema books and post-war Japanese cinema, exploring how Japanese films responded to the atomic bombings of Hiroshima and Nagasaki. From the early days of occupation political censorship to the social and cultural freedoms of the 1960s and beyond, the book examines how images of the nuclear event appear in post-war Japanese cinema.

Each chapter begins by focusing upon one or more of three key Deleuzian themes – image, history and thought – before going on to look at a selection of films from 1945 to the present day. These include movies by well-known directors Kurosawa Akira, Shindo Kaneto, Oshima Nagisa and Imamura Shohei; popular and cult classics – Godzilla (1954), Akira (1988) and Tetsuo (1989); contemporary genre flicks – Ring (1998), Dead or Alive (1999) and Casshern (2004); the avant-garde and rarely seen documentaries. The author provides a series of tables to clarify the conceptual components deployed within the text, establishing a unique addition to Deleuze and cinema studies.