Dekolonisation: Die Diskussion über Verwaltung und Zukunft der Kolonien 1919–1960

موضوع و سؤال کار ما در عنوان فرعی موجود است: ما قصد نداشتیم تاریخچه ای کلی از استعمار زدایی ارائه دهیم و نمی خواستیم توسعه داخلی مناطق متعدد استعماری در دهه های گذشته قبل از استقلال را توصیف کنیم. ما به این سؤال علاقه مند بودیم که مردم اروپا از زمان جنگ جهانی اول با آینده مستعمرات چگونه برخورد کرده اند، چه زمانی و چگونه مردم برای استعمار زدایی در آینده آماده شدند و مدیریت استعماری و در نتیجه استعمار زدایی نیز بر چه مفاهیم و دکترین هایی استوار بود؟ ما نمی‌خواستیم در تاریخ کشورهای آسیایی و آفریقایی سهمی داشته باشیم - که خارج از حوزه صلاحیت ما بود - بلکه می‌خواستیم جنبه‌ای از تاریخ اروپا را بررسی کنیم که آن را مهم می‌دانیم: در لحظه‌ای که جنبش توسعه سکولار اروپا با خروج از مواضع حاکمیت استعماری به پایان رسید. تجسم نیروهای خارجی و داخلی که برای استعمار زدایی فشار می آورند و بررسی تاریخی نگرش قدرت های استعماری در این روند استعمار زدایی برای ما جالب به نظر می رسید. کار ما می‌خواهد کمکی به تصویر اروپایی باشد. ما به ارائه تطبیقی ​​پرداخته‌ایم تا دیدگاه ملی را که تا کنون حاکم بوده گسترش دهیم و با مقایسه سنت‌ها، آموزه‌ها و مفاهیم متفاوت، بتوانیم ویژگی‌های ویژه اقدامات مربوطه و تلاش‌های سیاسی برای راه‌حل را نشان دهیم. ما بر بریتانیا و فرانسه تمرکز کردیم، در حالی که فقط به طور مختصر به قدرت‌های استعماری کوچکتر پرداختیم. با این حال، محدودیت‌ها ضروری بود: مناطق مهم (هند غربی، خاورمیانه) و مستعمرات (به عنوان مثال

Thematik und Fragestellung unserer Arbeit sind im Untertitel enthalten: Wir wollten keineswegs eine allgemeine Geschichte der Dekolonisation vorlegen und nicht die innere Entwicklung zahlreicher Kolonialbereiche in den letzten Jahrzehnten vor der Unabhängigkeit schildern. Uns interessierte die Frage, wie man sich in Europa seit dem Ersten Weltkrieg mit der Zukunft der Kolonien beschäftigt hat, wann und wie man sich auf eine künftige Dekolonisation einstellte und welche Konzeptionen und Dok­ trinen der Kolonialverwaltung und damit auch der Entkolonialisierung zu Grunde lagen. Wir wollten nicht einen Beitrag zur Geschichte asiatischer und afrikanischer Staaten liefern - was außer halb unseres Kompetenzbereiches gelegen hätte -, sondern einen uns wichtig erscheinenden Aspekt der europäischen Geschichte untersuchen: Im Moment, da die säkulare Expansionsbewegung Europas mit dem Rückzug aus den kolonialen Herrschaftspositionen zu Ende ging, schien es uns von Interesse, die äußeren und inneren Kräfte, die auf eine Entkolonialisierung drängten, sichtbar zu machen und die Haltung der Kolonialmächte in diesem Prozeß der Dekolonisation einer histori­ schen Betrachtung zu unterziehen. Unsere Arbeit will ein Beitrag zum europäischen Selbstverständnis sein. Wir haben uns dabei auf eine vergleichende Darstellung eingelassen, um die bis anhin vorherrschende nationale Perspektive zu erweitern und im Vergleich der divergieren­ den Traditionen, Doktrinen und Konzeptionen die Besonderheit der jeweiligen Maß­ nahmen und politischen Lösungsversuche zeigen zu können. Wir konzentrierten uns auf Großbritannien und Frankreich, während die kleineren Kolonialmächte nur in kurzen Aufrissen behandelt wurden. Auch so waren Einschränkungen notwendig: Wichtige Regionen (Westindien, Naher Osten) und Kolonien (z. B.