Degrowth in the Suburbs: A Radical Urban Imaginary

این کتاب به یک معضل اصلی عصر شهری می‌پردازد: چگونه می‌توان مناظر وسیع حومه‌ای را که جهان را در بر می‌گیرد، در مواجهه با بحران اکولوژیکی سیاره‌ای امن و پایدار کرد. نویسندگان استدلال می کنند که رشد زدایی، یک انقباض برنامه ریزی شده از مازاد اقتصادی، تنها اصل امکان پذیر برای نوسازی حومه است. آن‌ها از احساسات ضد حومه‌ای زیست‌محیطی دور می‌شوند تا نشان دهند که حومه‌های موجود می‌توانند مرکز انتقال به یک دور اجتماعی جدید مبتنی بر اصل خود محدودسازی باشند. این کتاب یک تخیل شهری جدید رادیکال ارائه می‌کند، تصور حومه‌های رشد زدایی، که می‌تواند مانند فونیکس از شهرهای تحت فشار فزاینده شمال مرفه جهانی سرچشمه بگیرد و شهرنشینی را در جهانی در معرض خطر هدایت کند. این به معنای کنار گذاشتن بسیاری از تفکرات سبز معاصر، از جمله ایمان کور به وسایل نقلیه الکتریکی و شهرسازی با تراکم بالا، و پذیرش اجتناب‌ناپذیری و مزایای کاهش انرژی برنامه‌ریزی‌شده است. یک چشم انداز رادیکال اما ضروری برای زمانه.

This book addresses a central dilemma of the urban age: how to make the vast suburban landscapes that ring the globe safe and sustainable in the face of planetary ecological crisis. The authors argue that degrowth, a planned contraction of economic overshoot, is the only feasible principle for suburban renewal. They depart from the anti-suburban sentiment of much environmentalism to show that existing suburbia can be the centre-ground of transition to a new social dispensation based on the principle of self-limitation. The book offers a radical new urban imaginary, that of degrowth suburbia, which can arise Phoenix like from the increasingly stressed cities of the affluent Global North and guide urbanisation in a world at risk. This means dispensing with much contemporary green thinking, including blind faith in electric vehicles and high-density urbanism, and accepting the inevitability and the benefits of planned energy descent. A radical but necessary vision for the times.