دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Andrew Thomas
سری: Osprey Aircraft of the Aces
ISBN (شابک) : 9781849086660
ناشر: Osprey Publishing
سال نشر: 2012
تعداد صفحات: 100
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 11 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Defiant, Blenheim and Havoc Aces به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب دفاعی ، Blenheim و Havoc Aces نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
مفهوم جنگ جهانی اول از جنگنده دو سرنشین در طول دوره بین دو جنگ ادامه داشت، با دو هواپیمای شیاطین RAF با دو موتوره Blenheim IF - یک جنگنده مشتق شده از بمب افکن سبک که در آن زمان در خدمت بود، جایگزین شد. با شروع جنگ جهانی دوم، چهار اسکادران معمولی و سه اسکادران کمکی فرماندهی جنگنده آنها را به پرواز درآوردند، اگرچه خیلی زود بیش از دوجین دیگر آنها را دریافت کردند، اگرچه برخی از بلنهایم به عنوان تجهیزات موقت استفاده کردند. بلنهایم IF برخی از عملیاتهای تهاجمی اولیه فرماندهی جنگنده را انجام داد و زمانی که در مقابل جنگندههای تک سرنشین قرار گرفت، این نوع به زودی آسیبپذیر شد. با این حال، در بیشتر سالهای 1940، اسکادرانهای جنگنده بلنهایم، قابلیت اسکورت کاروان و جنگندههای شبانه اصلی RAF را فراهم کردند. در واقع این یک بلنهایم بود که اولین پیروزی شبانه را با استفاده از رادار هوابرد مخفی بدست آورد و بسیاری از پیشروان جنگنده های شبانه RAF باید مهارت خود را هنگام پرواز با آن یاد بگیرند. در اواسط دهه 1930، شرکت بولتون پال در تلاش برای سرمایه گذاری از تخصص خود در برجک های تفنگ نیرومند، Defiant را توسعه داد، یک جنگنده تک موتوره که در آن تمام تسلیحات در برجک پشت خلبان متمرکز شده بود. Defiant که به عنوان یک "ناوشکن بمب افکن" در نظر گرفته شده بود، اولین جنگ خود را بر فراز دانکرک انجام داد و در ابتدا به موفقیت قابل توجهی دست یافت. با این حال، هنگامی که با جنگنده های تک سرنشین مواجه شد، تلفات سنگینی متحمل شد. بعدها، با اوج گیری نبرد بریتانیا، دو اسکادران Defiant به جنوب شرقی انگلستان اعزام شدند، جایی که، علی رغم برخی پیروزی های اولیه، متحمل خسارات فلج کننده شدند. این واحدها که ده اسکادران دیگر به آنها ملحق شدند، سپس به کار جنگنده شبانه روی آوردند و موفقیت قابل توجهی در حفظ خط در طول شب رعد اسا به دست آوردند. آخرین نمونه ها در نهایت تا سال 1942 از یگان های خط مقدم خارج نشدند. سقوط فرانسه شاهد تعداد فزاینده ای از هواپیماهای ساخت آمریکا بود که به دستور دولت فرانسه به بریتانیا پرواز می کردند، از جمله تعداد زیادی بمب افکن سبک داگلاس DB-7. برخی از آنها که توسط RAF به نام Havoc نامگذاری شدند، برای انجام وظایف جنگنده شبانه مجهز به رادار شدند و برخی دیگر جایگزین بلنهایم به عنوان مهاجمان شب شدند. آنها در هر دو نقش موفق بودند. Havocs با موفقیت کمتری نیز برای نصب یک نورافکن هوابرد برای روشن کردن بمب افکن های دشمن اصلاح شد، در حالی که دیگران به عنوان لایه های مین هوابرد برای قرار دادن مین های چتر نجات جلوتر از بمب افکن های دشمن به کار گرفته شدند. در مجموع 11 خلبان در هنگام پرواز با این سه نوع برای تبدیل شدن به آس، 5 یا بیشتر را به دست آوردند، در حالی که کمتر از 33 خلبان دیگر حداقل بخشی از امتیازات خود را هنگام پرواز با بلنهایم، دفیانت یا هاووک کسب کردند. بیش از 100 آس دیگر نیز آنها را به پرواز درآوردند، و اغلب مهارت های خود را قبل از رفتن به جنگنده های شبانه موثرتر مانند Mosquito یا Beaufighter تقویت کردند و توسعه دادند.
The World War 1 concept of the two-seat fighter persisted during the interwar period, with the RAF's biplane Demons being replaced by the twin-engined Blenheim IF - a fighter derivative of the light bomber then in service. By the start of World War 2 four regular and three Auxiliary squadrons of Fighter Command flew them, although very soon over a dozen more received them, albeit some used the Blenheim as interim equipment. The Blenheim IF flew some of Fighter Command's early offensive operations, and the type soon proved vulnerable when pitted against single-seat fighters. However, for much of 1940 the Blenheim fighter squadrons provided the RAF's main long-range convoy escort and nightfighter capability. Indeed it was a Blenheim that achieved the first night victory using then secret airborne radar, and many of the RAF's leading nightfighter aces were to learn their craft when flying the type. In the mid-1930s, in an attempt to capitalise on its expertise in power-operated gun turrets, the Boulton Paul company developed the Defiant, a single-engined fighter in which all the armament was concentrated in the turret behind the pilot. Intended as a 'bomber destroyer', the Defiant had its combat debut over Dunkirk, and initially achieved some considerable success. It sustained heavy losses when confronted by single-seat fighters, however. Later, with the Battle of Britain at its height, the two Defiant squadrons were deployed to southeast England, where, in spite of some early victories, they sustained crippling losses. These units, joined by a further ten squadrons, were then switched to nightfighter work, and achieved considerable success in holding the line through the night Blitz. The last examples were not finally withdrawn from frontline units until 1942. The fall of France saw an increasing number of American-built aircraft that had been ordered by the French government flown to Britain, including large numbers of Douglas DB-7 light bombers. Named Havoc by the RAF, some were fitted with radar for nightfighter duties and others replaced the Blenheim as night intruders. They proved successful in both roles. Less successfully, Havocs were also modified to mount an airborne searchlight to illuminate enemy bombers whilst others were employed as airborne minelayers to lay parachute mines ahead of enemy bombers. A total of 11 pilots claimed five or more victories when flying these three types to become aces, whilst no fewer than became 33 more aces claimed at least part of their scores when flying the Blenheim, Defiant or Havoc. More than 100 further aces also flew them, often honing and developing their skills before moving onto more efficacious nightfighters such as the Mosquito or Beaufighter.