Defending Copernicus and Galileo: Critical Reasoning in the Two Affairs

اگرچه آثار اخیر در مورد محاکمه گالیله به ارتفاعات جدیدی از دانش، مستندسازی و پیچیدگی رسیده اند، اما اغلب پیچیدگی های متورم را به نمایش می گذارند، 400 سال تاریخ نگاری را نادیده می گیرند، یا تلاش کمی برای یادگیری از گالیله انجام می دهند. این کتاب می‌کوشد تا با مقایسه و تقابل عاقلانه دو امر گالیله از چنین خلأهایی جلوگیری کند، یعنی مناقشه اصلی بر سر حرکت زمین که با محکومیت او توسط تفتیش عقاید در سال 1633 به پایان رسید، و مناقشه متعاقب آن بر سر درستی این محکومیت همچنان ادامه دارد. روز این کتاب استدلال می‌کند که انقلاب کوپرنیک مستلزم آن بود که فرضیه حرکت زمین نه تنها به طور سازنده با دلایل و شواهد جدید پشتیبانی شود، بلکه به طور انتقادی از مخالفت‌های متعدد قدیمی و جدید نیز دفاع شود. این دفاع به نوبه خود نه تنها مستلزم ابطال مخرب، بلکه درک قدردانانه آن اعتراضات با تمام قوا بود. یک دستاورد بزرگ گالیله این بود که چنین دفاع مستدل، انتقادی و منصفانه ای از کوپرنیکیسم ارائه داد. محاکمه گالیله را می توان به عنوان مجموعه ای از تلاش های کلیسایی برای جلوگیری از دفاع او از کوپرنیک تفسیر کرد. و یکی از موضوعات اساسی مناقشه بعدی، ظهور بسیاری از استدلال‌هایی است که ادعا می‌کنند محکومیت او درست بوده است، و همچنین دفاع از گالیله در برابر چنین انتقاداتی. تز خاص و در عین حال فراگیر کتاب این است که امروزه دفاع درست از گالیله می تواند و باید دارای شخصیت مستدل، انتقادی و منصفانه ای باشد که دفاع او از کوپرنیک داشت.

Although recent works on Galileo’s trial have reached new heights of erudition, documentation, and sophistication, they often exhibit inflated complexities, neglect 400 years of historiography, or make little effort to learn from Galileo. This book strives to avoid such lacunae by judiciously comparing and contrasting the two Galileo affairs, that is, the original controversy over the earth’s motion ending with his condemnation by the Inquisition in 1633, and the subsequent controversy over the rightness of that condemnation continuing to our day. The book argues that the Copernican Revolution required that the hypothesis of the earth’s motion be not only constructively supported with new reasons and evidence, but also critically defended from numerous old and new objections. This defense in turn required not only the destructive refutation, but also the appreciative understanding of those objections in all their strength. A major Galilean accomplishment was to elaborate such a reasoned, critical, and fair-minded defense of Copernicanism. Galileo’s trial can be interpreted as a series of ecclesiastic attempts to stop him from so defending Copernicus. And an essential thread of the subsequent controversy has been the emergence of many arguments claiming that his condemnation was right, as well as defenses of Galileo from such criticisms. The book’s particular yet overarching thesis is that today the proper defense of Galileo can and should have the reasoned, critical, and fair-minded character which his own defense of Copernicus had.