Deep Field

در نود سالگی، پدر فیلیپ گراس، یک پناهنده دوران جنگ، شروع به از دست دادن چندین زبان خود کرد، ابتدا به ناشنوایی و سپس آفازی عمیق. این اشعار که عمیقاً فکر می‌کنند و همچنین عمیقاً احساس می‌شوند، به آن شکاف می‌رسند تا او را بیابند - از طریق بازیابی تاریخ‌های گفته شده و ناگفته و همچنین کاوش در خود کلام. خوانندگانی که ظرافت و دامنه فیلیپ گراس را در T.S او تحسین می کردند. مجموعه برنده جایزه الیوت، جدول آب، این ویژگی‌ها را در سکانس‌های قانع‌کننده Deep Field، که در فهرست نهایی جایزه شعر رولاند ماتیاس (کتاب سال ولز) در سال 2012 قرار گرفت، به یک فوریت انسانی جدید آورده است. توصیه انجمن کتاب شعر.

In his nineties Philip Gross's father, a wartime refugee, began to lose his several languages, first to deafness, then profound aphasia. Deeply thought as well as deeply felt, these poems reach into that gulf to find him – through recovery of histories both spoken and unspoken as well as an excavation of the spoken word itself. Readers who admired Philip Gross's subtlety and range in his T.S. Eliot Prize-winning collection The Water Table will find those qualities brought to a new human urgency in the compelling sequences of Deep Field, which was shortlisted for the Roland Mathias Poetry Award (Wales Book of the Year) in 2012. Poetry Book Society Recommendation.