دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1
نویسندگان: D. Cornell
سری:
ISBN (شابک) : 0415903041, 9780415903042
ناشر: Routledge
سال نشر: 1992
تعداد صفحات: 210
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 64 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Deconstruction and the Possibility of Justice به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب ساختارشکنی و امکان عدالت نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
برای بسیاری، عنوان این کتاب، ساختارشکنی و امکان عدالت، به نظر میرسد که نامی عجیب و غریب است. حداقل توسط منتقدان، ساختارشکنی با بدبینی نسبت به ایده عدالت همراه شده است. عدالت، بنابراین داستان، بازسازی را می طلبد، نه ساختارشکنی. با این حال، حتی منتقدان آن متوجه می شوند که ساختارشکنی به نوعی با حاشیه نشینان همسو است. در مطالعات ادبی، ما همین فریاد را می شنویم: ساختارشکنی در پی خود غوغایی برای شناخت بسیاری از صداهای خارج از قانون سنتی به ارمغان آورده است. در حالی که آوردن حاشیه به مرکز، بدون شک نتیجه ساختارشکنی در فلسفه سیاسی و نقد ادبی است، ساختارشکنی با چالشی فلسفی خود مواجه است و تصدیق می کند. آنچه باید باشد مستلزم توسل به برخی معیارهای عدالت است. منتقدان لیبرال تر ژاک دریدا فقط بر این مشکل تمرکز کرده اند. آنها اصرار داشتهاند که حتی اگر بتوان اتحاد ساختارشکنی با افراد فرودست را قدردانی کرد، ساختارشکنی نمیتواند پایهای اخلاقی برای این اتحاد فراهم کند، چه رسد به استدلال در مورد ضرورت چنین اتحادی. هدف این جلد بازاندیشی در پرسشهای مطرحشده توسط نوشتههای دریدا و موقعیت فلسفی منحصربهفرد او، بدون اشاره به عباراتی است که ظاهراً ساختارشکنی را به طور خلاصه به تصویر کشیدهاند.
To many, the very title of this book, Deconstruction and the Possibility of Justice, would seem to be an oxymoron. At least by its critics, deconstruction has been associated with cynicism toward the very idea of justice. Justice, so the story goes, demands reconstruction, not deconstruction. Yet even its critics recognize that deconstruction is, in some way, aligned with the marginalized. Within literary studies we hear the same cry: deconstruction has brought in its wake the clamor for the recognition of many voices outside the traditional canon. While bringing the margin to the center is undoubtedly a result of deconstruction in political philosophy and literary criticism, deconstruction faces, and acknowledges that it faces a philosophical challenge of its own. What should be' demands an appeal to some criteria of justice. Jacques Derrida's more liberal critics have focused on just this problem. They have insisted that even if one can appreciate deconstruction's alliance with the underdog, deconstruction cannot provide an ethical basis for this alliance, let alone argue the necessity of such an alliance. The purpose of this volume is to rethink the questions posed by Derrida's writings and his unique philosophical positioning, without reference to the catch phrases that have supposedly captured deconstruction in a nutshell.