Decolonizing the Diet: Nutrition, Immunity, and the Warning from Early America

\"استعمارزدایی از رژیم غذایی\" این ادعای رایج را به چالش می کشد که جوامع بومی آمریکا پس از سال 1492 نابود شدند زیرا آنها در "خاک های بکر" زندگی می کردند که از آن در دنیای قدیم متمایز بود. این کتاب با مقایسه گذار اروپایی از شکار و گردآوری دوران پارینه سنگی با استراتژی‌های معیشتی بومی آمریکا قبل و بعد از 1492، روش جدیدی برای درک پیوند بین زیست‌شناسی، بوم‌شناسی و تاریخ ارائه می‌کند. این کتاب پس از بررسی تاریخ و باستان‌شناسی زیستی اروپای باستان، خاور نزدیک باستان، آمریکای بومی باستان و اروپا در دوران مرگ سیاه قرون وسطی، تلاش می‌کند تا برخورد بعدی مردم بومی و اروپایی‌ها در آمریکای شمالی را از سال 1492 تا امروز درک کند. این کتاب با ترکیب آخرین کار در علم تغذیه، ایمنی، و ژنتیک تکاملی با تحقیقات پیشرفته در تاریخ بومی آمریکای شمالی، یک مدل اساسی از تخریب جمعیتی انسان را برجسته می‌کند - جمعیت‌های انسانی توانسته‌اند از اپیدمی‌های گسترده در داخل بهبود یابند. یک قرن، هر چه میراث ژنتیکی آنها باشد. هنگامی که توانایی آنها برای شکار، جمع آوری و پرورش گیاهان و حیوانات متراکم تغذیه ای در اثر جنگ، استعمار و تخریب فرهنگی کاهش می یابد، آنها قادر به بهبودی از بیماری های همه گیر نیستند. تاریخ بومی آمریکا قبل و بعد از سال 1492 به وضوح نشان می دهد که مصونیت بیولوژیکی به بافت تاریخی بستگی دارد، به ویژه در رابطه با حفاظت یا نابودی بلوک های سازنده مواد غذایی تکامل یافته ای که زمینه ساز مصونیت انسان است.

\" استعمارزدایی از رژیم غذایی هشدار می‌دهد که فرض کنیم جوامع خاصی بیشتر مستعد ابتلا به سندرم‌های متابولیک و بیماری‌های عفونی هستند، چه به دلیل تفاوت‌های ژنتیکی یا عدم مواجهه نسبی با پاتوژن‌های خاص. این کتاب درک ما را بر راه‌هایی متمرکز می‌کند که مداخلات انسانی - به‌ویژه در تولید غذا، دسترسی به مواد غذایی و اکولوژی - کاهش جمعیت‌شناختی را در مواجهه با بیماری تشدید کرده است. هم از نظر کاهش ایمنی قبل از عفونت و هم از نظر کاهش توانایی برای مبارزه با تهاجم بیماری زا.

\"استعمارزدایی از رژیم غذایی\" چارچوبی برای نزدیک شدن به معضلات بهداشتی معاصر، هم در داخل و هم در خارج از آمریکای بومی فراهم می کند. بسیاری از کشورهای توسعه یافته اکنون با یک بحران پزشکی روبرو هستند: به اصطلاح "بیماری های تمدن" با عدم تطابق تکاملی بین میراث ژنتیکی باستانی ما و محیط های اجتماعی، تغذیه ای و زیست محیطی کنونی ما مرتبط است. مداخله فاجعه آمیز اروپا در زندگی بومی آمریکا پس از 1492 باعث ایجاد ناهماهنگی مشابه - البته بسیار مخرب تر - بین نیازهای بیولوژیکی و بافت اجتماعی شد. کاهش تنوع غذایی با کاهش ایمنی در مواجهه با بیماری های عفونی، کاهش باروری و شیوع فزاینده سندرم های متابولیک مانند دیابت مرتبط است. بنابراین، «استعمارزدایی از رژیم غذایی» در یک سری بحث‌های تاریخی و معاصر مداخله می‌کند که اکنون فراتر از آمریکای بومی است - در حالی که به تخریب خاصی که پس از سال 1492 بر سیستم‌های تغذیه‌ای بومی وارد شد، اشاره می‌کند.

"Decolonizing the Diet" challenges the common claim that native American communities were decimated after 1492 because they lived in "virgin soils" that were distinct from those in the Old World. Comparing the European transition from Paleolithic hunting and gathering with native American subsistence strategies before and after 1492, this book offers a new way of understanding the link between biology, ecology and history. After examining the history and bioarchaeology of ancient Europe, the ancient Near East, ancient native America and Europe during the medieval Black Death, this book sets out to understand the subsequent collision between indigenous peoples and Europeans in North America from 1492 to the present day. Synthesizing the latest work in the science of nutrition, immunity, and evolutionary genetics with cutting edge scholarship on the history of indigenous North America, this book highlights a fundamental model of human demographic destruction--Human populations have been able to recover from mass epidemics within a century, whatever their genetic heritage. They fail to recover from epidemics when their ability to hunt, gather and farm nutritionally dense plants and animals is diminished by war, colonization and cultural destruction. The history of native America before and after 1492 clearly shows that biological immunity is contingent on historical context, not least in relation to the protection or destruction of long-evolved nutritional building blocks that underlie human immunity.

"Decolonizing the Diet" cautions against assuming that certain communities are more prone to metabolic syndromes and infectious diseases, whether due to genetic differences or a comparative lack of exposure to specific pathogens. This book refocuses our understanding on the ways in which human interventions--particularly in food production, nutritional accessibility and ecology--have exacerbated demographic decline in the face of disease; both in terms of reduced immunity prior to infection and reduced ability to fight pathogenic invasion.

"Decolonizing the Diet" provides a framework to approach contemporary health dilemmas, both inside and outside native America. Many developed nations now face a medical crisis: so-called "diseases of civilization" have been linked to an evolutionary mismatch between our ancient genetic heritage and our present social, nutritional and ecological environments. The disastrous European intervention in native American life after 1492 brought about a similar--though of course far more destructive-- mismatch between biological needs and societal context. The curtailment of nutritional diversity is related to declining immunity in the face of infectious disease, to diminishing fertility and to the increasing prevalence of metabolic syndromes such as diabetes. "Decolonizing the Diet" thus intervenes in a series of historical and contemporary debates that now extend beyond native America--while noting the specific destruction wrought on indigenous nutritional systems after 1492.