Decision by Default: Peacetime Conscription and British Defence 1919–39

تلفات گسترده مردان بریتانیا در جنگ جهانی اول باعث انزجار از خدمت اجباری شد. پیتر دنیس که در ابتدا در سال 1972 منتشر شد، در اینجا توضیح می دهد که چگونه خدمت اجباری یک بار دیگر در سال 1939 معرفی شد، زمانی که فشار از داخل بریتانیا و فرانسه، دولت بریتانیا را مجبور به تغییر موضع خود کرد.

با استفاده از منابع اصلی، پیتر دنیس به بررسی توسعه سیاست نظامی بریتانیا در بین جنگ‌ها می‌پردازد، از دوره تنظیم مجدد و تنظیم مجدد بلافاصله پس از جنگ جهانی اول تا شکستن تعهد دولت چمبرلین مبنی بر عدم ارائه خدمت اجباری در زمان صلح. وی خاطرنشان می کند که سیاستمداران و مردم از خود سربازی اجباری نمی ترسیدند، بلکه از سربازگیری در زمان صلح به عنوان پیشرو ماجراجویی های نظامی قاره ای در اتحاد با فرانسه می ترسیدند. او نشان می دهد که چگونه نبردهای بر سر سربازی اجباری تأثیر قابل توجهی بر بلاتکلیفی تفکر نظامی داشته است، و چگونه در سال 1939، سربازی اجباری در نهایت به موضوعی حیاتی در آمادگی بریتانیا برای جنگ تبدیل شد.

Britain’s vast losses of men in the first world war produced a revulsion against conscription. Originally published in 1972, Peter Dennis here describes how conscription was introduced once more in 1939, when pressure from within Britain and from France forced the British Government to reverse its position.

With the use of original sources, Peter Dennis explores the development of British military policy between the wars, from the period of readjustment and realignment immediately after the first world war, up to the breakdown of the Chamberlain government’s pledge not to introduce conscription in peacetime. He points out that the politicians and the public were not afraid of conscription itself, but of conscription in peacetime as the forerunner of continental military adventures in alliance with France. He shows how the battles over conscription had a marked effect on the indecision of military thinking, and how, in 1939, conscription finally became the crucial issue in Britain’s preparation for war.