Deciphering Motivation in Psychotherapy

من اغلب به دانش‌آموزان گفته‌ام که احساس می‌کنم یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های روان‌درمانگر، توانایی تحمل ابهام است. همانطور که آلن به درستی در این کتاب خلاقانه و ارزشمند اشاره می کند، مشاهدات من حاوی یک فرض ضمنی است که برای درک آن نیاز به بیان روشنی دارد. قبل از اینکه بتوان ابهام را تحمل کرد، باید آن را شناخت. روان‌درمانگری که ارائه‌های بیمار را به صورت واقعی می‌پذیرد، هرگز با مشکل دشوار تحمل ابهامی مواجه نمی‌شود که آنقدر ذاتی شرایطی است که بسیاری از افراد را به درمان می‌کشاند. آلن در این مجلد این وظیفه را بر عهده گرفته است که به خواننده کمک کند تا ابهام را در تمام جلوه های آن تشخیص دهد، آن را بهتر درک کند و با درک آن، به بیمار کمک کند تا فراتر از آن رشد کند. به نظر آلن، ابهام از یک تضاد دیالکتیکی ناشی می‌شود، خواه بین خود و سیستم، درون روانی و کاملاً درون خود، یا اجتماعی، زمانی که فرد بین گروه‌های مرجع رقیب قرار می‌گیرد. روان درمانی فرآیندی است که از طریق آن می توان دیالکتیک را به آگاهی رساند تا به یک سنتز دست یافت. دیالکتیکی که فرد را درگیر می کند و اغلب بین فرد و سیستم اجرا می شود، به موازات مبارزه بین دلبستگی و فردیت است.

I have often stated to students that I felt that one of the most important characteristics of a psychotherapist is the ability to tolerate ambiguity. As Allen so aptly points out in this creative and valuable book, my observa­ tion contains an implicit assumption that requires a clear statement in order for it to be understood. Before ambiguity can be tolerated, it must be recognized. The psychotherapist who accepts the presentations of the pa­ tient at face value is never faced with the difficult problem of tolerating the ambiguity that is so intrinsic to the circumstances that bring many people to treatment. In this volume, Allen has undertaken the task of helping the reader to recognize ambiguity in all of its manifestations, to understand it better, and, having understood it, to help the patient to grow beyond it. Ambiguity, in Allen's view, arises from a dialectical conflict, whether it is between the self and the system, intrapsychic and wholly within the self, or social, when the individual is tom between competing reference groups. Psychotherapy is a process by which the dialectic can be brought to consciousness so that a synthesis can be achieved. The dialectic that engages the individual, and often is played out between the individual and the system, parallels the struggle between attachment and individuation.