Decentralisation and Regional Development: Experiences and Lessons from Four Continents over Three Decades

این کتاب تمرکززدایی، مسیرهای توسعه منطقه‌ای و عوامل موفقیت در بخش‌های مختلف حکمرانی در غنا، فیلیپین، تانزانیا و شیلی را تجزیه و تحلیل می‌کند و جنبه‌های کلی مرتبط بودن را مورد بحث قرار می‌دهد. تمرکززدایی که به تفویض مسئولیت‌های اداری، تصمیم‌گیری سیاسی و اختیارات مالی به سطوح پایین‌تر دولت اشاره دارد، اکنون یکی از کارآمدترین موتورهای توسعه محسوب می‌شود. در کشورهای جنوب صحرای آفریقا، کشورهای غیرمتمرکز نسبت به کشورهایی که امتیازات تمرکززدایی پایین‌تری دارند، پیشرفت بیشتری در کاهش فقر داشته‌اند. اما در بسیاری از کشورها، تمرکززدایی هنوز یک «کار در حال پیشرفت» با نتایج نامطلوب تلقی می‌شود. از نقطه نظر فضایی، پیوند بین تمرکززدایی و توسعه منطقه ای و منطقه ای بسیار جالب توجه است. هم در شمال و هم در جنوب، توسعه منطقه‌ای یا منطقه‌ای به عنوان ظرفیتی برای پیشبرد توسعه اجتماعی و اقتصادی، و حتی بیشتر از آن در محیط‌های سیاسی غیرمتمرکز دیده می‌شود. شبکه‌های فضایی در سطح منطقه‌ای یا منطقه‌ای برای پاسخ به چالش‌های خاص محلی، به عنوان مثال، ابزاری در نظر گرفته می‌شوند. در مناطقی که از نظر اقتصادی عقب مانده اند.

This book analyzes decentralisation, regional development paths and success factors in different governance sectors in Ghana, the Philippines, Tanzania and Chile, and discuss overarching aspects of relevance. Decentralisation, which refers to the delegation of administrative responsibilities, political decision-making and fiscal powers to lower levels of government, is now considered one of the most efficient engines of development. In Sub-Saharan Africa decentralised states have made more progress in reducing poverty than those states with lower decentralisation scores. But in many countries, decentralisation is still considered a ‘work in progress’ with unsatisfactory results. From a spatial point of view, the link between decentralisation and regional and district development is particularly interesting. Both in the North and in the South, regional or district development is seen as holding the potential for advancing social and economic development, and even more so in decentralised political settings. Space-based networks at the regional or district level are considered instrumental for responding to locally specific challenges, e.g. in areas lagging behind economically.