Dear Regina: Flannery O'Connor's Letters from Iowa

رجینا عزیز دریچه ای قابل توجه به سالهای اولیه یکی از شناخته شده ترین چهره های ادبی آمریکا ارائه می دهد. زمانی که از سال 1945 تا 1948 در کارگاه نویسندگی دانشگاه آیووا بود، فلانری اوکانر تقریباً هر روز و گاهی بیش از یک بار در روز به مادرش رجینا کلین اوکانر (که با نام کوچکش خطاب می‌کرد) نامه می‌نوشت. مکاتبات کامل بیش از ششصد نامه در دست نوشته ها، آرشیوها و کتابخانه کتابهای کمیاب استوارت ای. رز در دانشگاه اموری نگهداری می شود. از این تعداد، میلر 486 حرف را انتخاب می کند تا به ما نشان دهد یک جوان جوان که برای اولین بار خود را با زندگی سازگار می کند. در این نامه‌ها، اوکانر جزئیات زندگی در یک پانسیون و گذران زندگی با غذای کنسرو شده و شام با بشقاب داغ را به اشتراک می‌گذارد، و او در مورد طیف گسترده‌ای از موضوعات، از جمله اینکه چگونه نگرانی‌های بستگانش در مورد رفاه خود را کاهش دهد، راهنمایی می‌خواهد. و نحوه خرید ویسکی برای استفاده برای درمان سرفه.
این نامه‌ها که برای اولین بار با مجوز بی‌سابقه موسسه خیریه مری فلانری اوکانر منتشر می‌شوند، همچنین بینش‌های مهمی را در مورد عملکرد فکری اوکانر در اختیار خوانندگان قرار می‌دهند. سال های شکل گیری، زمانی که ایده های او در مورد نوشتن، نژاد، طبقه و روابط بین فردی در حال توسعه و تغییر بود. مشغله او به پول، شغل و سایر امور عملی، جنبه ای از اوکانر را نشان می دهد که ما اغلب در نامه های قبلی او نمی بینیم. مهمتر از همه، نامه‌ها رابطه او با مادرش را در نوری بسیار صمیمی‌تر و مثبت‌تر از آنچه قبلا دیده‌ایم به ما نشان می‌دهند. اهمیت این جنبه از نامه ها را نمی توان اغراق کرد، با توجه به اینکه تحلیل های ادبی بسیار او و رجینا را با «دختران ترش، بدشکل و مادران خودپسند» که منتقد لوئیز وستلینگ اغلب در آثار اوکانر می بیند، ترکیب می کند.

Dear Regina offers a remarkable window into the early years of one of America's best-known literary figures. While at the University of Iowa Writer's Workshop from 1945 to 1948, Flannery O'Connor wrote to her mother Regina Cline O'Connor (who she addressed by her first name) nearly every day and sometimes more than once a day. The complete correspondence of more than six hundred letters is housed at the Stuart A. Rose Manuscript, Archives, and Rare Book Library at Emory University. From that number, Miller selects 486 letters to show us a young adult learning to adjust to life on her own for the first time. In these letters, O'Connor shares details about living in a boardinghouse and subsisting on canned food and hot-plate dinners, and she asks for advice about a wide range of topics, including how to assuage her relatives' concerns about her well-being and how to buy whiskey to use for cough medicine.
These letters, which are being published for the first time with the unprecedented permission of the Mary Flannery O'Connor Charitable Trust, also off er readers important insights into O'Connor's intellectually formative years, when her ideas about writing, race, class, and interpersonal relationships were developing and changing. Her preoccupation with money, employment, and other practical matters reveals a side of O'Connor that we do not often see in her previously published letters. Most importantly, the letters show us her relationship with her mother in a much more intimate, positive light than we have seen before. The importance of this aspect of the letters cannot be overstated, given that so much literary analysis conflates her and Regina with the "sour, deformed daughters and self-righteous mothers" that critic Louise Westling sees so often in O'Connor's work.