دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Juan de Palafox y Mendoza
سری:
ناشر:
سال نشر: 2015
تعداد صفحات: 0
زبان: Spanish
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 79 کیلوبایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب از طبیعت هندی ها: تاریخ
در صورت تبدیل فایل کتاب De la naturaleza del indio به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب از طبیعت هندی ها نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
«از نظر برخی از نویسندگان، سرخپوست آمریکایی یک وحشی، نیمه جانور بدون جاه طلبی است، و بنابراین، بدون چشماندازی برای آینده به روشی خودمختار، بیش از همه، به دلیل «کودکی» که در آن فرو رفته است. فقدان جامعه و آموزش، نتیجه فرودستی همان سرزمینی است که در آن زندگی می کنند. بنابراین، برای مثال، برای بوفون، همه گونههای حیوانی آمریکایی، از جمله انسان، پستتر هستند (...)» با این حال، در آمیخته با این ایده وحشی فاسد، نظریات کسانی ظاهر میشود که با تکرار زمان او، تمجید میکنند. چهره سرخپوستان آمریکایی به عنوان تجسم زندگی طبیعی و با فضیلت: در واقع، با رنسانس در اروپا، تعالی طبیعت به عنوان یک ایده مشخص ظاهر می شود، و قبل از کشف آمریکا، چیزی برای اروپاییان مطلوبتر از دانش زندگی انسان در شرایط طبیعی که در دنیای جدید زندگی می کند. و این سرود برای طبیعت با در نظر گرفتن مضامین کلاسیک، مانند آرکادیا، با ایدهآلسازی مردمان بدوی و نوستالژی دوران طلایی گمشده، ساخته شده است، که باعث پیدایش ایده \"وحشی نجیب\" خواهد شد. برای بخشی از بسیاری از نویسندگان اسطوره وحشی نجیب، در اصل، خلوص آداب و رسوم افراد بدوی را می ستاید، کسانی که وضعیت طبیعت را با عدم تحقیر یا فاسد شدن توسط تمدن، با نابرابری ها، جاه طلبی ها، نفرت هایش نشان می دهند (...) » ریشههای اسطوره وحشی نجیب را میتوان در اسپانیا در قرن پانزدهم قرار داد، و نه آنطور که معمولاً از زمان روسو و تفکر انقلابی فرانسه در قرن هجدهم انجام میشد. زیرا نظر خوش بینانه در مورد سرخپوستان از قبل در مرحله بلافاصله پس از کشف، زمانی که در سال 1493، در اولین Bull Intercaetera، آنها را برای دریافت ایمان کاتولیک مناسب دانستند، مطرح می شود. از آن زمان به بعد، بینشهای بتآلود مردمان بدوی در اسپانیا پدید آمد که دقیقاً به صورتبندی اسطوره منجر شد. اولین مورد را شاید بتوان در دهه های اورب نوو (1493-1525)، اثر پدرو مارتر دی آنگلریا (...) یافت (...) در دهه اول، کتاب سوم، او «فیلسوف برهنه» را توصیف می کند، یک وحشی از جزیره کوبا که اصول مسیحیت را که مستقیماً از تماس خود با طبیعت آموخته بود، در معرض دید دیگو کلمب قرار داد.» (Beatriz Fernández Herrero، «افسانه وحشی خوب و بازتاب آن بر دولت هند»، در Ágora, 8 (1989)، ص 145-150. اما این ایده آل سازی جمعیت های بومی آمریکا در حوزه نظریه پرداز بازتاب اومانیستی به موازات نابودی فرهنگ ها و دولت های آنها و استثمار اعضای آنها توسط فاتحان، علاقه صادقانه، فراوان و عملی (هرچند پدرانه) از سوی نمایندگان سلطنت و سلطنت وجود داشت. در این رویارویی منافع متضاد، تا حد زیادی سیاسی، و اغلب بسیار خشونت آمیز، حامیان دفاع از هندی ها رویکردهای ایده آل کننده ای را اتخاذ خواهند کرد که به آن اشاره شده است. جامعه اروپاییسازی شده از کریولها، مزیتزوها و مالتوها به تلاشی آرمانشهری برای ایجاد جوامع کامل مجزا، معروف به کاهشهای یسوعی گوارانی منجر خواهد شد. تولیدات ادبی گسترده، صادقانه این رویکردها را منعکس میکند. گواه این مطلب، تاریخ سرخ پوستان اسپانیای جدید اثر فرای توریبیو د موتولینیا، تاریخ طبیعی و اخلاقی هند نوشته خوزه د آکوستا، و البته گزارش بسیار مختصر نابودی هند توسط بارتولومه دلاس است. کاساس. . امروز به آنها اثر مختصری درباره طبیعت سرخپوستان، اثر خوان دی پالافوکس و مندوزا (1600-59) اضافه می کنیم، شخصیتی جالب که زندگینامه خود را نیز برای ما به یادگار گذاشته است. او آن را در حدود سال 1653 نوشت، زمانی که پس از بازگشت از مکزیک، بخشی از شورای آراگون بود، جایی که بسیاری از مناصب اصلی مذهبی و سیاسی را در اختیار داشت: اسقف پوئبلا د لس آنجلس، اسقف اعظم منتخب مکزیک، نایب السلطنه و کاپیتان. ژنرال اسپانیای جدید و غیره
«Para algunos autores, el indio americano es un bárbaro, una semi-bestia sin ambiciones, y por tanto, sin perspectivas de futuro de una manera autónoma debido, sobre todo, a la “infancia” en la que está sumido, a la falta de sociedad y de educación, consecuencia de la inferioridad del propio territorio en el que viven. Así por ejemplo, para Buffon, todas las especies animales americanas, incluido el hombre, son inferiores (…) »Sin embargo, entrelazada con esta idea del salvaje corrompido, aparecen las teorías de los que, haciéndose eco de su época, ensalzan la figura del indio americano como personificación de la vida natural y virtuosa: en efecto, con el Renacimiento en Europa aparece como idea característica la exaltación de la Naturaleza, y ante el descubrimiento de América, nada más apetecible para el europeo que el conocimiento de la vida del hombre en las condiciones naturales en las que vive en el Nuevo Mundo. Y ese canto a la Naturaleza se hace retomando los temas clásicos, como es el de la Arcadia, con la consiguiente idealización de los pueblos primitivos y la nostalgia de la perdida Edad de Oro, que dará origen a la idea del “Buen Salvaje” por parte de muchos autores. El mito del Buen Salvaje, en esencia, alaba la pureza de costumbres de los primitivos, que representan el estado de naturaleza al no estar degradados ni corrompidos por la civilización, con sus desigualdades, sus ambiciones, sus odios (…) »Los orígenes del mito del Buen Salvaje pueden situarse en la España del siglo XV, y no como habitualmente se viene haciendo a partir de Rousseau y del pensamiento francés revolucionario del siglo XVIII. Porque la opinión optimista sobre los indios surge ya en la etapa inmediatamente posterior al Descubrimiento, cuando, en 1493, en la primera Bula Intercaetera, se los considera aptos para recibir la fe católica. A partir de entonces surgen en España visiones idílicas de los pueblos primitivos, que desembocarán precisamente en la formulación del mito. La primera de ellas quizá pueda ser encontrada en las Décadas de Orbe Novo (1493-1525), de Pedro Mártir de Anglería (…) En la primera Década, libro III, hace la descripción del “filósofo desnudo”, un salvaje de la isla de Cuba que expone a Diego Colón los principios cristianos que él había aprendido directamente de su contacto con la naturaleza.» (Beatriz Fernández Herrero, «El mito del Buen Salvaje y su repercusión en el gobierno de Indias», en Ágora, 8 (1989), pág. 145-150. Pero esta idealización de las poblaciones indígenas de América no quedó relegada en el ámbito teórico de la reflexión humanista. En paralelo a la destrucción sus culturas y estados, y a la explotación de sus miembros por parte de los conquistadores, se dio un sincero, abundante y práctico interés (aunque paternalista), por parte de los representantes de la Monarquía y de la Iglesia, en protegerlos de aquellos. En este enfrentamiento de intereses contrapuestos, político en buena medida, y con frecuencia muy violento, los partidarios de la defensa del indio asumirán los enfoques idealizadores a los que se hacía referencia. En ocasiones, su rechazo de la corrupta sociedad europeizada de criollos, mestizos y mulatos, llevará al utópico intento de constituir sociedades perfectas separadas, las conocidas como reducciones jesuíticas guaraníes. La amplísima producción literaria recoge fielmente estos planteamientos. Son muestra de ello la Historia de los indios de la Nueva España de fray Toribio de Motolinía, la Historia natural y moral de las Indias de José de Acosta, y, por supuesto la Brevísima relación de la destrucción de las Indias de Bartolomé de Las Casas. A ellas añadimos hoy la breve obra De la naturaleza del indio, de Juan de Palafox y Mendoza (1600-59), interesante personaje que también nos dejó su propia biografía. La escribió hacia 1653, cuando formaba parte del Consejo de Aragón tras su regreso de Méjico, donde había desempeñado numerosos de los principales cargos religiosos y políticos: Obispo de la Puebla de los Ángeles, Arzobispo electo de Méjico, Virrey y Capitán General de la Nueva España, etc.