دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Martin Heidegger
سری: Bibliothèque de Philosophie
ISBN (شابک) : 2070732789, 9782070732784
ناشر: Gallimard
سال نشر: 2001
تعداد صفحات: 198
زبان: French
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 31 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب De l'essence de la vérité : approche de l'allégorie de la caverne et du Théétète de Platon به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب در باب جوهر حقیقت: رویکرد به تمثیل غار و تئاتتوس افلاطون نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
دانشآموزان سال آخر غار معروف افلاطونی را به خوبی میشناسند، جایی که زندانیانی که شبیه ما هستند همیشه در آن حبس شدهاند: با زنجیر به حواسمان، آنها نمیدانند که آنچه آنها معتقدند واقعیت است در واقع فقط ظاهر است. حقیقت جای دیگری است، فتح دشوار. این تمثیل معروف که در ابتدای کتاب هفتم جمهوری یافت شد، هایدگر به ویژه در دورههای دانشگاهی خود بین سالهای 1926 و 1934 درباره آن اظهار نظر کرد. خوانشی که او در اینجا ارائه میکند، در طول سالهای 1931-1932 به نمایش گذاشته شد. نقطه عطف کار او، خطوط اصلی آنچه را که به زودی به تفسیر هایدگری از افلاطونیسم تبدیل خواهد شد، آشکار می کند. با افلاطون، برداشت ماقبل سقراطی از آشکار شدن اولیه حقیقت و بودن، جای خود را به یک مشکل ایده آلیستی از حقیقت داد که بر سرنوشت متافیزیک غربی مهر می زند. بنابراین، یک نقطه عطف تعیین کننده، این استعاره از غار است. تحلیلهای هایدگری، به دور از هر گونه تاریخ علمی ایدهها، در تلاش برای بازگرداندن اندیشهای است که به دل چیزها منتهی میشود. همانطور که هانا آرنت در نامههای خود شهادت میدهد، چه چیزی دانشآموزانی را که برایشان در نظر گرفته شده بود هیجان زده کرد: «شایعه آن را کاملاً ساده میگفت: فکر دوباره زنده شده است (...)؛ استادی آنجاست، شاید بتوان اندیشیدن را یاد گرفت. "
Les élèves de terminale connaissent bien la fameuse caverne platonicienne où sont enfermés depuis toujours des prisonniers qui nous ressemblent : enchaînés comme nous le sommes à nos sens ils ne savent pas que ce qu'ils croient être la réalité n'est en fait qu'apparence, et que la vérité est ailleurs, conquête difficile. Cette célèbre allégorie qu'on trouve au début du livre VII de la République, Heidegger l'a particulièrement commentée dans ses cours d'université entre 1926 et 1934. La lecture qu'il en propose ici, exposée dans le courant de l'année 1931-1932, au cœur du tournant de son œuvre, révèle les grandes lignes de ce qui deviendra bientôt l'interprétation heideggerienne du platonisme. Avec Platon, la conception présocratique du dévoilement originaire de la vérité et de l'être cède la place à une problématique idéaliste du vrai qui scellera la destinée de la métaphysique occidentale. Point de bascule décisive donc que cette métaphore de la caverne. Les analyses heideggeriennes, loin de relever d'une quelconque histoire érudite des idées, s'efforcent de restaurer une pensée qui conduit au cœur même des choses. Ce qui enthousiasmait les étudiants auxquels elles étaient destinées, comme en témoigne Hannah Arendt dans ses Lettres : "La rumeur le disait tout simplement : la pensée est redevenue vivante (…) ; un maître est là, il est peut-être possible d'apprendre à penser."