DDR-Nostalgie: Dimensionen der Orientierungen der Ostdeutschen gegenüber der ehemaligen DDR, ihre Ursachen und politischen Konnotationen

نوستالژی آلمان شرقی (N)GDR از زمان اتحاد مجدد موضوع رسانه های عمومی و گفتمان دانشگاهی بوده است. این تز با تحلیل سطح، عوامل تعیین‌کننده، توسعه و همبستگی‌های سیاسی این پدیده می‌خواهد مشارکتی تجربی به بحثی که تاکنون به شدت تحت تأثیر هنجارها بوده است، ارائه دهد. به طور کلی، دوره 1990 تا 2004 سطح قابل توجهی تا بالا ارزیابی های مثبت گذشته نگر آلمان شرقی از جمهوری دموکراتیک آلمان شرقی را نشان می دهد. با این حال، سطح نوستالژی GDR در رابطه با بعد جهت گیری مثبت شهروندان آلمانی جدید نسبت به GDR سابق متفاوت است. تجزیه و تحلیل مفاهیم سیاسی نشان می دهد که در منظر زمانی، در مجموع، هیچ سیاست زدایی کلی از جهت گیری های مثبت آلمان شرقی نسبت به جمهوری دموکراتیک آلمان سابق را نمی توان تعیین کرد. با توجه به وضعیت وحدت داخلی و رشد سیاسی-فرهنگی آلمان شرقی و غربی، بدیهی است که روند اتحاد و روند تحکیم دموکراتیک در آلمان شرقی باید به عنوان پروژه های بلندمدتی تلقی شود که هنوز به پایان نرسیده است. .

Die DDR-(N)ostalgie der Ostdeutschen ist seit der Wiedervereinigung immer wieder Gegenstand des öffentlichen-medialen und wissenschaftlichen Diskurses. Die vorliegende Arbeit will durch Analysen des Niveaus, der Determinanten, der Entwicklung und der politischen Korrelate dieses Phänomens einen empirisch fundierten Beitrag zu der bisher stark normativ geprägten Debatte leisten. Insgesamt betrachtet lässt sich Zeitraum 1990 bis 2004 ein beachtliches bis hohes Maß an positiven Retrospektivbewertungen der DDR durch die Ostdeutschen nachweisen. Das Niveau von DDR-Nostalgie differiert allerdings in Bezug auf die jeweils betrachtete Dimension der positiven Orientierungen der neuen Bundesbürger gegenüber der ehemaligen DDR. Die Analyse der politischen Konnotationen zeigt, dass in der zeitlichen Perspektive alles in allem keine generelle Depolitisierung der positiven Orientierungen der Ostdeutschen gegenüber der ehemaligen DDR ermittelt werden kann. Im Hinblick auf den Stand der inneren Einheit und das politisch-kulturelle Zusammenwachsen von Ost- und Westdeutschland zeigt sich, dass der Einigungsprozess und der Prozess der demokratischen Konsolidierung Ostdeutschlands als langfristige Projekte betrachtet werden müssen, die noch lange nicht abgeschlossen sind.