Das Private in der Politik: Politiker-Homestories in der deutschen Unterhaltungspresse

زمانی که یک سیاستمدار زندگی خصوصی خود را در رسانه ها به تصویر می کشد، همیشه باعث ایجاد غوغا در بین مردم، در سیاست و همچنین در تحریریه ها می شود. این انتقاد با این فرض طنین انداز می شود که زندگی خصوصی سیاستمداران به طور فزاینده ای در رسانه ها و با تابوهای کمتری وجود دارد. تاکنون علم نیز به مرثیه پیوسته است، اما اکثراً ادله و یافته های بحث عمومی را بدون بررسی اتخاذ کرده است. تحلیل‌های تجربی چنین پیشنهادهای رسانه‌ای که از تز حضور فزاینده بخش خصوصی حمایت می‌کنند، وجود ندارد. بنابراین تینا روهوسکی 60 جلد مجله از عناوین سرگرمی \"Bunte\" و \"Stern\" را از سال 1948 تا 2007 ارزیابی می کند. بر اساس داستان‌های خانگی سیاستمداران منتشر شده در آنجا، او به سؤالات زیر در مورد تغییر فرضی بین حوزه خصوصی و عمومی پاسخ می‌دهد: آیا سیاستمداران به طور فزاینده‌ای زندگی خصوصی خود را در طول دهه‌ها موضوع گزارش قرار داده‌اند؟ آنها چگونه خود را در داستان های خانگی نشان می دهند؟ و هدفشان چیست؟

هدف این کتاب معلمان، دانش آموزان و دست اندرکاران علوم سیاسی، روزنامه نگاری، روزنامه نگاری و تاریخ است.

Wenn ein Politiker sein Privatleben in den Medien darstellt, sorgt das stets für Aufruhr beim Publikum, im Politikbetrieb und auch in den Redaktionen. In der Kritik schwingt die Annahme mit, dass das Privatleben von Politikern immer häufiger und tabuloser in den Medien präsent ist. Die Wissenschaft stimmte bislang in das Lamento ein, übernahm dabei jedoch meist ungeprüft die Argumente und Befunde der öffentlichen Diskussion. Empirische Analysen solcher Medienangebote, die die These einer zunehmenden Präsenz des Privaten stützen, fehlen. Tina Rohowski wertet daher 60 Zeitschriftenjahrgänge der Unterhaltungstitel "Bunte" und "Stern" von 1948 bis 2007 aus. Anhand der dort veröffentlichten Politiker-Homestories beantwortet sie folgende Fragen zum vermuteten Wandel von Privatheit und Öffentlichkeit: Machten Politiker im Laufe der Jahrzehnte immer häufiger ihr Privatleben zum Gegenstand der Berichterstattung? Wie stellen sie sich in den Homestories dar? Und welches Ziel verfolgen sie damit?

Das Buch wendet sich an Lehrende, Studierende und Akteure der Politikwissenschaft, der Journalistik, der Publizistik und der Geschichte.